Bij het opschorten van de autonomie van Catalonië, onder het mom van grondwetsartikel 155, heeft de spaanse president Rajoy de Catalaanse regering, geheel illegaal (zowel tegen de grondwet als tegen het Catalaanse Statuut), de regering ontslagen, het Parlement ontbonden en heeft hij verkiezingen opgelegd voor 21 December. Ook dit laatste is geheel illegaal, daar alleen de Catalaanse president bij machte is verkiezingen in Catalonië uit te schrijven. Een authentieke staatsgreep van de eerste orde door de spaanse regering van Rajoy dus. En dat voor iemand die, dag in dag uit, de mond vol heeft over legaliteit en het terugbrengen van de Catalaanse regio onder de spaanse grondwet. Dit alles kunnen Rajoy en zijn regering zich permitteren dankzij de expliciete steun van het staatshoofd en tevens hoofd van het leger, de spaanse koning Filip VI, de coalitiegenoot Ciutadans, de eeuwige politieke rivaal van de PP, de PSOE (socialistische partij) en de Europese Unie, onder leiding van Jaen-Claude Juncker en Frans Timmermans. Bovendien, dankzij het feit dat in spanje de scheiding van de machten ver te zoeken is, kan Rajoy doen en laten wat hij wil met volledige instemming van de gerechtelijke macht. Zowel de openbaar aanklagers, rechters en het Constitutioneel hof zijn dusdanig gemanipuleerd dat niet meer van een democratische rechtsstaat gesproken kan worden.
Desalniettemin hebben de Catalanen de handschoen opgepakt. De politieke partijen zullen met deze verkiezingen meedoen om te laten zien dat de Catalaanse bevolking met de verkiezingen in 2015 en met het referendum op 1 October democratisch de keuze heeft gemaakt voor het oprichten van een onafhankelijke republiek en om de legitieme regering van president Puigdemont te bevestigen. Ook zullen deze verkiezingen dienen als protest tegen de opschorting van de autonomie van Catalonië, de bezetting van haar publieke administratie en tegen de gevangenneming van de burgerleiders en ministers.
Alle drie de politieke partijen die voor onafhankelijkheid zijn, hadden de intentie om één enkele lijst te presenteren. Toch is dit helaas niet gelukt. Het lijkt er op dat de partijen, in ieder geval de leiding er van, te weinig flexibel zijn, teveel hun eigen (partij)belangen verdedigen, denken dat met gescheiden lijsten in totaal meer stemmen worden gewonnen voor een onafhankelijk Catalonië, of om wat voor reden dan ook. Uit onvrede hebben leden van de twee belangrijkste politieke partijen (PDECat en ERC) het initiatief genomen om, los van hun partij, een burgerlijst samen te stellen. Hun argument is dat veel mensen voor onafhankelijkheid zijn, maar zich tot geen enkele politieke partij voelen aangetrokken. Bovendien geeft een enkele lijst van de onafhankelijkheidsbeweging een duidelijk beeld naar de internationale buitenwereld dat de Catalanen, ondanks hun verschillende opvattingen en idealismes, één duidelijk doel voor ogen hebben. Om met de verkiezingen mee te doen, moet de burgerlijst in totaal 52.000 handtekeningen inzamelen, 1% van het aantal kiesgerechtigden. De vraag of dit allemaal gaat lukken en of het niet de eenheid onder de onafhankelijkheidsbeweging stuk zal maken. Hoewel de Catalaanse bevolking afgelopen Zaterdag in de protestdemonstratie heeft getoond dat zij geen stap terug doen in hun streven naar onafhankelijkheid, lijken de plannen van Rajoy, om op zeer korte termijn verkiezingen uit te schrijven, te gaan slagen om op politiek niveau verdeling te zaaien.
Ondertussen staat het offensief van de unionisten niet stil. Het hoofd van de PP in Catalonië probeerde te laten verbieden dat de Catalaanse TV de protestdemonstratie van afgelopen Zaterdag zou uitzenden wegens partijdigheid in de aanloop naar de verkiezingen. Dit is hem dit keer niet gelukt. De minister van buitenlandse zaken, Dastis, zei gisteren tijdens de persconferentie in Brussel dat Rusland met valse berichten in de sociale media haar invloed op de Catalaanse gemeenschap uitoefent om de regio de destabiliseren. Dit is dezelfde minister die in een live interview met de BBC beweerde dat de beelden van het politiegeweld op 1 Oktober vals waren. (Op het moment dat hij dit zei werden beelden van het politiegeweld getoond die door verslaggevers van de BBC zelf waren gefilmd.) Net zoals zoveel andere leugens, verdraaiingen en manipulaties die zelfs de internationale pers niet onopgemerkt blijven: dat de presidente van het Parlement haar mening over onafhankelijkheid tegenover de rechter zou hebben ingetrokken, dat Puigdemont een lafaard is door uit te wijken naar Brussel, dat de leiders van de burgerbeweging gewelddadig zijn, dat kinderen worden gebruikt als menselijk schild bij de protesten en wegblokkades, dat de spaanse taal op de Catalaanse scholen verboden zijn, etcetera. De leugens van de PP en van de spaanse media zijn met de aankomende verkiezingen het grootste gevaar om de voorstanders van onafhankelijkheid te ontmoedigen. Rajoy beloofde vandaag dat hij alles zou doen zodat de onafhankelijkheidsbeweging met de komende verkiezingen zullen verliezen. Gezien zijn reputatie betekent dit dat we van alles kunnen verwachten. Ook het illegaal verklaren van de politieke groeperingen en burgerorganisaties die voor onafhankelijkheid zijn, wordt niet uitgesloten.