Spanje schrikt niet terug voor het gebruik van geweld tegen haar eigen burgers. Ook niet wanneer dit geweld illegaal of illegitiem is. Dit is duidelijk gebleken uit het politieoptreden van 1 Oktober bij het stemmen voor het referendum. Alhoewel rubberen kogels in Catalonië sinds 2014 verboden zijn, nadat een jonge vrouw een oog had verloren, gebruikte de Nationale politie, ondanks dit verbod, rubberen kogels. Het resultaat bleef helaas niet uit: een jonge man, Roger Español en muziekus van beroep, kreeg de rubberen bal in zijn gezicht en is sindsdien blind aan één oog. Vandaag heeft hij aangifte gedaan tegen de nationale politie en de leiding er van. Zijn doel is dat hij het laatste slachtoffer in geheel spanje zal zijn door het gebruik van dit wapen. Hij verteld dat er geen verontschuldiging, of iets van dergelijke aard, door de spaanse overheid is aangeboden. Ook vind er geen enkel onderzoek plaats naar aanleiding van dit ongeluk. Niets, absoluut helemaal niets. De Nationale politie werd na 1 Oktober gedecoreerd door de minister van binnenlandse zaken, Zido, ‘voor hun moedig optreden ter bescherming van de vrijheid van alle spanjaarden’, zo zei hij.
Deze dagen wordt meer duidelijk waarom de Catalaanse president is uitgeweken naar Brussel. Na het politiegeweld van 1 Oktober was duidelijk dat spanje niet voor het gebruik van geweld zou terugdeinzen. Dat werd toen ook duidelijk voor de Catalaanse president Puigdemont en zijn regering.
Gisteren publiceerde het spaanse weekblad Interviú welke gewelddadige plannen de regering van Rajoy voor ogen had indien Puigdemont op 10 Oktober de onafhankelijkheid had uitgeroepen en in Catalonië was gebleven om de Republiek vorm te geven. Met 300 politie eenheden zouden de mensen die bij het Parlement stonden om het debat te volgen en om de proclamatie van de Republiek te vieren, worden verdreven. Daarna zou de politie het Parlement vanuit helikopters, vanaf de grond en zelfs vanuit de rioleringen bestormen om de regering en de parlementsleden gevangen te nemen. Puigdemont verteld dat hij altijd ten koste van alles geweld, en eventuele dodelijke slachtoffers, heeft willen voorkomen. Dat is zijn reden geweest om naar Brussel uit te wijken en de plannen voor de Catalaanse Republiek op te schorten. Enkele politici en een minister hebben toegegeven dat ze de plannen voor het realiseren van een onafhankelijke staat Catalonië klaar hadden liggen, maar dat ze niet waren voorbereid op een dergelijke gewelddadige respons van spanje. Spanje heeft haar schaamte verloren en komt nu openlijk uit voor haar fascistische trekken, tot en met de regeringsleden en het overheidsapparaat aan toe.