De directeur van de Catalaanse Internetkrant Vilaweb, Vicent Partal, wordt regelmatig uitgenodigd door lokale afdelingen van de burgerorganisaties die voor een onafhankelijk Catalonië zijn, ANC en Omnium Cultural, om spreekbeurten te houden. Gisteravond hield Partal zo’n spreekbeurt in het dorpje Santa Maria d’Olo en ik ben wezen luisteren. Afgezien dat Partal zeer ervaren is op het gebied van onafhankelijheidsprocessen zoals Catalonië nu meemaakt (hij deed direct verslag van onder andere de onafhankelijkheid van Letland) en hij bovendien een goed verteller is, heeft hij als journalist direct toegang tot de informatiebronnen, inclusief ministers en de president.
In het algemeen vind Partal dat de Catalanen, ondanks soms de fouten van de politici, op de goede weg zitten en bijzonder goed werk doen door hun vreedzame streven naar onafhankelijkheid. Na de represaillemaatregelen die spanje oplegt, het gevangen zetten van de burgerleiders en de halve regering, de bezetting van de ministeries door ongekozen PP politici onder het mom van grondwetsartikel 155 en de illegitieme en illegale opgelegde verkiezingen, hebben we laten zien dat we niet bang zijn en ons niet terug trekken. Integendeel, vorige week woensdag, 8 November, met de protesten en de staking waarbij veel wegen en de grenzen werden afgesloten en, vooral, de TGV tussen spanje en Franrijk werd stilgelegd, hebben we laten zien wie hier in Catalonië de baas is: de mensen van Catalonië zelf en niet een van buiten af opgedrongen bestuur. Met dit protest heeft men een vuist laten zien en getoond dat men de spaanse economie lam kan leggen, indien nodig. Maar vooral de protestmanifestatie tegen de politieke gevangenen van afgelopen Zaterdag heeft duidelijk laten zien dat we het er niet bij laten zitten, zoals Rajoy gedacht had. Binnen een week tijd werd deze manifestatie aangekondigd. Daar kwamen ruim een miljoen demonstranten op af. (De gemeentepolitie zegt dat er 750.000 demonstranten waren. Maar een simpele rekensom toont aan dat het er tussen de 1,2 en 1,7 miljoen waren.) En dat is, volgens Partal, een gigantisch groot probleem voor de spaanse regering van Rajoy. Zeker met de verkiezingen in het vooruitzicht en de martelaren in de gevangenis of in ballingschap in België.
Op 27 Oktober stemde het Catalaanse Parlement voor de motie van een onafhankelijke Republiek Catalonië. Buiten het Parlement, op Passeig de LluÃs Companys bij de Arc de Triomf, volgden duizenden mensen het debat en het stemmen via grote TV schermen. Na het stemmen van de juridische overgangs-en oprichtingswet, welke de Catalaanse Republiek in werking steld, en het zingen van het Catalaanse volkslied in de hal van het Parlement, ging de regering naar het Palau de la Generalitat. Dit is het paleis waar de regering zetelt aan de Plaça del Jaume, recht tegenover het stadhuis van. De mensen op het plein riepen dat president Puigdemont op het balkon moest verschijnen om de republiek uit te roepen. Maar hij verscheen niet. Partal vertelde wat er binnen in het regeringsgebouw gebeurde. Men ondertekende enkele decreten voor het in werking stellen van de republiek, toen een hoge, betrouwbare, officier van de Mossos d’Esquadra, de Catalaanse politie, binnentrad en vertelde dat de Guardia Civil op het punt stond om uit hun geparkeerde busjes te komen om met scherp te gaan schieten op de mensenmenigte voor het Parlement met als doel hen te doden.
Vanochtend bevestigde in een interview op de radio RAC1 de voorzitster van de partij ERC, Marta Rovira, dat zij op dat moment van verschillende kanten bevestigd kregen dat indien de plannen voor het realiseren van de republiek zouden worden doorgezet, het leger vanuit de kazerne Sant Climent Sescebes met geweld en doden op straat de ministeries van de Catalaanse overheid wilden gaan ‘beschermen’.
De partij ERC heeft deze afgelopen week via verschillende politici laten weten dat zij niet bereid, maar ook niet voorbereid, waren op een dergelijke gewelddadige actie van spaanse zijde. Niemand wilde de ambtenaren, waaronder de Mossos d’Esquadra, blootstellen aan enig gevaar en zeker niet dat er doden zouden vallen als gevolg van de Catalaanse onafhankelijkheid. Dit is de directe aanleiding geweest dat president Puigdemont is uitgeweken naar België: om de realisatie van de republiek uit te stellen en daardoor geweld tegen de ambtenaren en de burgers te voorkomen. De andere reden is dat Puigdemont gegronde redenen heeft dat hij in Spanje geen eerlijk proces zal krijgen.
De woordvoerder van de regering van Rajoy deed de bewering van Marta Rovira meteen af als een leugen en campagne voering. Dit was de regering van Rajoy dus van plan; een barbaarse moordpartij met steun van de partijen PSOE en Ciutadans, en vooral met steun van het hoofd van spanje en het spaanse leger, koning Filip VI van Bourbon. Rajoy en zijn regering worden onvoorwaardelijk gesteund door de Europese Commissie, onder leiding van president Jaen-Claude Juncker en de nederlandse vicepresident Frans Timmermans, en daarmee door de Europese lidstaten.
Partal zegt dat hij niet verbaasd is over de EU. Het is dezelfde EU die de Griekse burgers zwaar heeft laten bloeden voor de corruptie van de politieke leiders. Zij heeft zelfs het Griekse referendum genegeerd dat koos tegen de Europese hulp. Het is dezelfde EU die een verdrag met Turkije heeft gesloten om de oorlogsvluchtelingen uit Syria terug te sturen naar de Turkse een dictatuur om zelf van het vluchtelingenprobleem af te zijn, waardoor nu nog meer vluchtelingen verdrinken omdat zij nu vanuit Libië de Middellandse Zee moeten oversteken.
Een ander punt belangrijk punt dat werd genoemd was waar de EU werkelijk bang voor is. Volgens Partal worden we bestuurd door een post-fascistisch regiem. Degenen die niet gekozen zijn, zitten in de top van de politieke besluitvormingen. De president van de EC, Jaen-Claude Juncker, is niet gekozen door de burgers voor deze functie. De laatste keer dat Juncker zich verkiesbaar stelde, was als presidentskandidaat in Luxemburg. En dat was een totale mislukking nadat hij een desatreuze regering had geleid. Maar de gekozen politici in de EU, zoals in de gemeenteraadsleden en de parlementen, zijn door de EU regelgevingen dusdanig met handen en voeten gebonden, dat zij niet kunnen doen wat de kiezers van hen vragen. Dat is juist waar de EU nu zo bang voor is in Catalonië. Niet dat Spanje failliet zou gaan als Catalonië onafhankelijk wordt. De Europese Centrale Bank is voldoende bij machte om nieuwe Eurobiljetten te drukken om dit te voorkomen. Men is bang dat in Catalonië politiek bedreven wordt waar de mensen voor hebben gekozen. Men is bang voor een heuse democratie. ‘Deze mafia’, Partal heeft het niet alleen over de spaanse politici, maar ook over de EU bestuurders, ‘is bang dat zij hun macht en invloed verliezen.’
Dit is een Europese Unie waar Catalonië voor staat; een Europa op democratische wijze gekozen en dat doet wat de kiezers van hen vragen. Catalonië zou daarin wel eens het voorbeeld in kunnen worden.
Een ander belangrijk punt wat Partal noemde is dat we bij de komende verkiezingen op 21 December moeten stemmen óf voor een onafhankelijke, democratische Catalaanse Republiek, óf voor een Autonome, ondemocratische regio in spanje. Een terugweg naar spanje in een democratie is niet meer mogelijk. Willen we een democratisch bestel, dan zijn we gedwongen om te kiezen voor een onafhankelijke republiek. Zoals een Chinees gezegde zegt: laat altijd een uitweg open voor je vijand, anders loopt hij over je heen wanneer je hem in het nauw drijft. We zijn gedwongen om over spanje heen te lopen.