Begin deze week verscheen een rapport van de Europese Raad waarin zij vermeld dat, ondanks de herhaalde kritiek en aanbevelingen, er hoegenaamd niets is gedaan om het systeem van de aanstellingen van de rechters van het Spaans Hooggerechtshof, het Constitutioneel Hof en het Tribunal Suprem door de politieke krachten te veranderen. De Europese Raad verdenkt de scheiding tussen wetgevende en uitvoerende macht in Spanje. Ook de aanbevelingen voor het bestrijden van fraude worden door de Spaanse staat bij herhaling in de wind geslagen. (Bron: Vilaweb, engels)
De misdaad van opruiing en aanzet tot oproer tegen de staat wordt in een Spaanse wet beschreven die stamt uit het tijdperk waarin dictator Franco de macht voerde. Deze wet beschrijft dat er sprake van geweld moet zijn, wil men kunnen spreken over oproer en opruiing. De maximale straf die op oproer staat is dertig jaar. Vaak werden manifestanten die protesteerden tegen het Franco beleid, door deze wet veroordeeld. Het Tribunal Suprem was de politieke rechtbank in die tijd die de wet gebruikte om politieke dissidenten voor vele jaren achter de tralies te zetten en de mond te snoeren. Na de overgang naar een democratisch bestel, gebaseerd op de grondwet van 1978, is deze wet blijven bestaan, net zoals het Tribunaal Suprem, met dezelfde rechters. De opvolgers van deze rechters worden dus direct aangewezen door de politiek, zoals voor de zoveelste keer wordt bekritiseerd door de Europese Raad.
Momenteel kent Spanje vier gevangenen die in voorarrest zitten op verdenking van bovengenoemde misdaden. Het betreft de Catalaanse vicepresident, Oriol Junqueras, de minister van BZ, Quim Forn, en de twee leiders van burgerbewegingen, Jordi Cuixart en Jordi Sà nchez. Dit voorarrest kan, afhankelijk van het gerechtelijk onderzoek, jaren duren, ondanks dat zij niet veroordeeld zijn en er geen juridische grond is voor deze verdenking, zoals het (laten) plegen van geweld. Zij werden in bewaring gesteld door de politieke rechtbank die stamt uit het Franco tijdperk. In haar betoog van 2 November stelde rechter Larena van het Tribunal Suprem dat de vicepresident Oriol Junqueras de gevangis in moet omdat anders de onafhankelijkheidsbeweging de verkiezingen zouden kunnen winnen. De regering van Rajoy ontkent echter dat Spanje politieke gevangenen heeft.
De politieke gevangenen zijn allen mensen die op vreedzame en democratische manier hun politieke doel willen bereiken, namelijk de oprichting van een onafhankelijke Catalaanse Republiek. Oriol Junqueras verscheen gisteren voor drie rechters van het Hooggerechtshof. Hij pleit voor zijn vrijlating, zodat hij zijn werk als gekozen politicus in het Catalaanse Parlement kan doen. Hij verklaard dat hij een vreedzaam en gelovig persoon is (Junqueras is belijdend christen) en die zijn politieke overtuiging alleen door middel van overleg en onderhandelingen wil realiseren. De Spaans openbare aanklager heeft echter aangedrongen op het gevangen houden van de Junqueras. Hij voorziet dat de vicepresident opnieuw een misdaad zal begaan, daar hij gedurende zijn taak als vicepresident geen respect voor de grondwet heeft getoond en zijn partij nu weer zitting heeft in het Parlement. De legitieme wil om onafhankelijk van Spanje te worden en deze op democratische, vreedzame manier en in overleg met de andere partij (de Spaanse regering, welke nooit heeft willen onderhandelen) te willen realizeren, is dus in de ogen van de openbaar aanklager een misdaad.
De drie rechters van het Hooggerechtshof, waarvan eentje een politiek progressieve voorkeur heeft en twee een conservatieve voorkeur hebben (afhankelijk door welke politieke partij zij zijn voorgesteld), hebben unaniem besloten om de Catalaanse vicepresident gevangen te houden. Hun argument is dat hij, als parlementarier of vicepresident van de nieuwe regering, terug kan vallen in zijn ‘misdadig gedrag’ in het nemen van eenzijdig politieke beslissingen. Wat de aanklacht voor oproer en opruiing betreft, geven de rechters toe dat Juncqeras nooit persoonlijk heeft meegedaan aan gewelddadige acties of daar opdracht voor heeft gegeven. Zij stellen hem echter door zijn politiek beleid aansprakelijk voor het staatsgeweld dat plaats vond op 1 Oktober, de dag van het referendum. De politieke ideëen en de regeringsplannen die Junqueras en zijn partij ERC hebben, zouden opnieuw kunnen leiden tot dergelijke uitbarstingen van geweld. De schuld voor het disproportionele politiegeweld op 1 Oktober wordt dus in de schoenen van het slachtoffer, de Catalaanse politici, geschoven. Bovendien wordt de vicepresident beschuldigd van mogelijk geweld dat in de toekomst eventueel plaats zou kunnen vinden als gevolg van zijn politiek beleid, ook als dit geweld door de tegenstander wordt verricht.
Voor de duidelijkheid vermelden de rechters van het Hooggerechtshof, notabene de hoogste gerechtelijke Spaanse instantie, in hun oordeel nog dat Oriol Junqueras geen politiek gevangene is. Hierin hebben ze voor een deel gelijk. Afgezien dat Junqueras en de andere drie gevangenen van hun vrijheid zijn beroofd vanwege politieke motieven, worden ze ook gebruikt als gijzelingen voor de vorming van de nieuw gekozen Catalaanse regering. Met de gekozen politici in de gevangenis en in ballingschap is er namelijk geen parlementaire meerderheid voor het vormen van een regering door de onafhankelijkheidspartijen. Dit zal dan uiteindelijk resulteren in nieuwe verkiezingen. Indien eventueel wél een regering kan worden gevormd, bijvoorbeeld door middel van een videoconferentie naar België om Puigdemont als president te installeren, beïnvloed dit in sterke mate de beslissingen die de regering wel of niet kan gaan nemen. De gerechtelijke vervolgingen zijn een continue dreiging in de nabije toekomst voor het kunnen realizeren van de Catalaanse Republiek, een legitiem doel waar een meerderheid van de Catalaanse bevolking tot drie maal toe voor hebben gekozen: in de verkiezingen van 27 September 2015, het referendum van 1 Oktober en met de laatste verkiezingen op 21 December. (Bron: Vilaweb, engels)
Ziehier het resultaat van het negeren van de aanbevelingen van de Europese Raad.