In 2014 deed het Europese Hof van Justitie een uitspraak over belastingen die geheven moeten worden over de verstrekte subsidies aan particuliere en semioverheidsinstellingen. Met brede ondersteuning van het Spaanse Congres werd overeengekomen dat subsidies aan kunst en cultuur, wetenschap en openbaar vervoer worden uitgesloten van deze belastingverplichting. Op 10 November werd de nieuwe wet van kracht en werd in het algemeen aangenomen dat het probleem van belastingheffing aan genoemde zwakke instellingen was opgelost.
Na 10 November ontvingen echter enkele Catalaanse cultuurinstellingen een brief van de Spaanse minister van Financiën, Montoro, dat zij hun BTW moeten afdragen over ontvangen subsidies en wel met terugwerkende kracht vanaf 2012. Het betreft een tiental theaters, concertgebouwen, musea, de film industrie en de publieke omroep. Volgens de advocaat en specialist op fiscaal gebied die de Catalaanse cultuurinstellingen in de arm hebben genomen, Antonio Durán-Sindreu, betreft het een verschil van interpretatie van de nieuwe wet. Montoro beschouwt de nieuwe wet als een aanpassing van een oude regeling en vind daarom dat volgens de voorgaand geldende regelgeving alsnog belasting mag worden geheven. Hoe het ook zij, de regelgevingen, de wetgevingen en aanpassingen zijn geldig voor alle cultuurinstellingen in geheel Spanje. De BTW, die vaak in de miljoenen Euro’s loopt, wordt echter alleen van de Catalaanse instituten opgeëist. Dit betekent dat het voortbestaan van veel musea, theaters en filmindustrie gevaar lopen. Zelfs de Catalaanse publieke omroep, de enige omroep in Catalonië met het Catalaans als voertaal en met kop en schouders leider in kijkcijfers, loopt door deze willekeurige aanval van de Spaanse minister het gevaar te verdwijnen. De directeur van de Catalaanse publieke omroep kondigde vorige week aan dat vanaf komende zomer geen programma’s meer kunnen worden aangekocht en dat daardoor TV3 sterk in kwaliteit zal dalen, resulterend in een daling van de kijkcijfers met alle negatieve gevolgen van fondswervingen van dien.
De belastingeis valt bovendien op een moment dat de kunst en cultuurinstellingen niet door de Catalaanse overheid kunnen worden verdedigd. De Catalaanse regering werd door de Spaanse regering (geheel illegaal!) ontslagen na het referendum op 1 Oktober, het Parlement werd ontbonden en de Catalaanse administratie is sindsdien bezet door de Spaanse overheid. De Spaanse staat maakt dus misbruik van de ‘interventie’, beter gezegd: de gecamoufleerde staatsgreep, om de Catalaanse cultuur te marginaliseren. De Spaanse regering heeft, net als Winston Churchill, goed begrepen dat taal en cultuur de fundamentele grondslag vormen van een volk of natie. Churchill beschouwde het Britse ministerie van cultuur dusdanig belangrijk dat zij niet hoefde te bezuinigen om de oorlog tegen Nazi Duitsland te kunnen bekostigen. Spanje echter, benadeelt de Catalaanse cultuur op een discriminerende manier. Door de cultuur te marginaliseren, verdwijnt het wezen van de Catalaanse natie. En dat is precies waar het de Spaanse staat om gaat.
Vandaag, 16 Januari 2018, zitten de leiders van de burgerbewegingen ANC en Omnium, de beide Jordi’s, drie maanden in gevangenschap. Alhoewel zij geen enkel geweld hebben gepleegd of daartoe hebben opgeroepen, worden zij aangeklaagd wegens oproer en beschouwd als terroristen. Zij zitten gevangen vanwege hun politieke ideeën over een onafhankelijk Catalonië en als gijzelaars zodat de Catalaanse bevolking en haar gekozen politieke leiders niet vrij kunnen uitvoeren waar zij democratisch voor gestemd hebben. Daarom wordt onmiddellijke vrijlating gevraagd van deze politieke gevangenen, samen met de Catalaanse vicepresident Junqueras en minister van BZ, Forn.