Jordi Sà nchez en Jordi Cuixart zitten nu 97 dagen in Spanje gevangen vanwege hun politieke idee over een onafhankelijk Catalonië. Om dezelfde reden worden Oriol Junqueras en Quim Forn sinds vandaag reeds 80 dagen lang van hun vrijheid beroofd. Zij worden vals beschuldigd van oproer en opruiing met geweld.
Afgelopen 21 December waren er in Catalonië verkiezingen. De partijen die voor Catalaanse onafhankelijkheid zijn, wonnen deze. Vorige week vond de eerste plenaire vergadering van het nieuwe Parlement plaats en werd het bestuur en haar voorzitter gekozen. Nadat de voorzitter met alle politieke groeperingen gesproken heeft, stelt hij de presidentskandidaat voor de nieuwe regering aan het Parlement voor. Tot zover lijkt alles normaal. Tenminste, dat is wat de Spaanse regering van Rajoy wil doen geloven: door zijn ingrijpen is de Catalaanse onafhankelijkheid van de baan. Aan iedereen die het maar horen wil en ook aan iedereen die dat niet horen wil, zegt Rajoy dat de politieke crisis voorbij is en de normale situatie in Catalonië is weergekeerd. Maar, wees nou eerlijk, hoe kun je een normaal Parlement hebben waar drie van haar leden in de gevangenis zitten en zes van hen in ballingschap? Is het normaal dat de kandidaat voor het presidentschap zich niet in het Parlement kan vertonen om zijn regeerplannen te presenteren omdat, zodra hij voet op Spaanse bodem zet, direct zal worden gearresteerd en voor 30 jaar gevangenisstraf zal worden veroordeeld? Natuurlijk zou hij, technisch gezien, zijn presentatie via een videoconferentie kunnen doen, zoals ieder multinational bedrijf doet. Maar president Rajoy wil dat niet. Niet dat er een wet is die dat verbied, maar een president in ballingschap is voor Spanje een doorn in het oog. Want dit toont dan overduidelijk haar autoritaire karakter aan de internationale gemeenschap. Rajoy heeft al aangekondigd dat hij de Catalaanse autonomie en de in beslag genomen bankrekeningen niet terug zal geven aan de legitiem gekozen regering. Nee, deze regeerperiode zal allesbehalve ‘Normaal’ zijn, zoals de Spaanse regering onder leiding van Rajoy wil doen geloven.
De situatie in Catalonië is eerder explosief te noemen. Een autoritaire actie van de Spaanse regering, zoals het bezet houden van de Catalaanse autonomie, het blokkeren van de instelling van de gekozen president of zijn arrestatie, zal twee miljoen kiezers op de been brengen. Wat ze zullen doen is nog onbekend, maar zeker is dat zij een duidelijke, maar altijd vreedzame, actie zullen ondernemen om de Spaanse staat te dwingen de Catalaanse democratische wil te respecteren.