Jordi Sà nchez en Jordi Cuixart zitten nu 101 dagen in Spanje gevangen vanwege hun politieke idee over een onafhankelijk Catalonië. Om dezelfde reden worden Oriol Junqueras en Quim Forn sinds vandaag reeds 84 dagen lang van hun vrijheid beroofd. Zij worden vals beschuldigd van oproer en opruiing met geweld.
Maandag reisde presidentskandidaat Carles Puigdemont van Brussel naar Kopenhagen om daar een conferentie te houden. De spanningen waren erg hoog omdat mogelijkerwijs een nieuw bevel tot arrestatie en uitlevering van Puigdemont aan Spanje zou worden uitgevaardigd. De Spaanse openbaar hoofdaanklager vroeg zo’n bevel bij de rechter van het Hooggerechtshof aan, nadat de Spaanse regering hem daarom had gevraagd. De rechter weigerde dit en gaf als reden op dat Puigdemont gearresteerd wilde worden om daar politiek zijn voordeel mee te kunnen doen. Volgens de rechter was Puigdemont naar Denemarken gereisd om zijn arrestatie te provoceren. De rechter baseerd zijn argumenten dus niet op feiten, maar gaat uit van een ongefundeerde vooronderstelling. Hij kan blijkbaar de gedachten van Puigdemont lezen, want deze heeft zich nooit hierover uitgelaten. De rechter van het Hooggerechtshof beschouwt Puigdemont als een gevaarlijke crimineel die een gevaar is voor de samenleving en direct opgesloten moeten worden, net als de Catalaanse vicepresident, een minister en twee leiders van burgerorganisaties. Hij laat deze zogenaamd gevaarlijke crimineel toch vrij uitgaan en gebruikt daarvoor een politiek argument. Waarom? Omdat de Belgische justitie, en met zeer grote waarschijnlijkheid de Deense of welke justitie dan ook, geen juridische grond ziet voor de beschuldiging van opruiing met geweld tegen Puigdemont.
Dinsdag reisde de voorzitter van het Catalaanse Parlement, Roger Torrent, af naar Brussel om met Puigdemont, inmiddels teruggekeerd uit Kopenhagen, te overleggen over zijn kandidatuur als president. Torrent werd bedreigd met gerechtelijke vervolging voor verkwisting van overheidsgeld als hij op kosten van de belastingbetaler naar Brussel zou reizen. De kamervoorzitter moest daarom het vliegticket zelf betalen om zijn werk te kunnen doen. Puigdemont en Torrent zouden in de ruimte van de Catalaanse handelsmissie in Brussel vergaderen. Deze handelsmissie werd als enige niet gesloten als gevolg van de interventie van de Catalaanse autonomie door de Spaanse regering. Een uitspraak van het Constitutioneel Hof in het verleden erkende dit kantoor als legaal, waardoor sluiting onmogelijk was. Alle andere handelskantoren, die zich over de gehele wereld bevinden, werden gesloten. Geheel tegen de jurisprudentie van het Constitutioneel Hof in, belde de Spaanse minister van BZ naar het kantoor in Brussel dat het per direct gesloten moest worden en het personeel naar huis gestuurd. De Spaanse regering verbied dus de vergadering tussen democratisch gekozen parlementsleden in het buitenland, daar waar zij geen juridische zeggenschap heeft. (Dit kantoor is geen ambassade en dus Belgisch grondgebied.) De vergadering werd uiteindelijk ergens anders in Brussel plaats gehouden. Dit alles vond, letterlijk, plaats onder de neus van de Europese instituten. Er is echter nog geen enkele reactie van deze zijde vernomen.
Deze week verschenen ook beelden van patrouillerende Guardia Civil en Nationale Politie langs de grenzen en op de vliegvelden en veldjes om te voorkomen dat Puigdemont ongemerkt Spanje binnen komt. Ook rondom het Catalaanse Parlement in Barcelona wordt de wacht gehouden. Tot en met in de rioolbuizen wordt gecontroleerd of deze ‘schoon’ zijn. De Spaanse autoriteiten zijn zó hysterisch, dat zelfs op het moment dat Puigdemont live op TV in Kopenhagen of Brussel te zien was, de kofferruimtes werden gecontroleerd van de auto’s die de grens passerden.
Donderdag kondigde de Spaanse regering aan dat zij aangifte doet bij het Constitutioneel Hof om de plenaire vergadering van het Parlement voor het instellen van Puigdemont als president te verbieden. Dat Puigdemont in princiepe onschuldig is totdat zijn schuld is bewezen, hij afgevaardigde is in het Parlement en daardoor juridische onschendbaarheid geniet, dat hij is gekozen als president in de verkiezingen van 21 December, dat hij wordt beschuldigd voor iets wat niet bestaat en internationaal juridisch onverdedigbaar is (oproer en opruiing met geweld), doet blijkbaar niet ter zake. De Hoge Raad, het juridisch adviesorgaan van de Spaanse regering, adviseert om geen aanklacht bij het Constitutionele Hof in te dienen omdat er geen juridische basis is voor het verbod. Dit advies is echter niet bindend en de regering van Rajoy heeft aangekondigd dat zij haar zin doorzet. Er wordt nu afgewacht of het Constitutioneel Hof de aanklacht van de Spaanse regering zal accepteren. Is dit het geval, dan zal het nieuwe, democratisch gekozen Parlement verboden worden om te vergaderen. Daarmee worden dan de fundamentele rechten van het Parlement om vrij te vergaderen en te debatteren aangetast, zoals reeds eerder is gebeurd. Hoeveel van haar eigen wetten en democratische beginselen kan Spanje nog schenden voordat het geen democratische rechtsstaat meer kan worden genoemd, maar moet worden gekenmerkt als een dictatuur?
De reactie op het handelen van de Spaanse regering kwam vanmiddag. In een speciale persconferentie laat kamervoorzitter Roger Torrent weten dat hij altijd open staat voor dialoog en dat ook zal blijven. ‘Maar het enige wat we te horen krijgen zijn bedreigingen van gerechtsvervolgingen.’ Hij zegt dat hij de kandidaat voor het presidentschap heeft voorgesteld na een ronde langs alle politieke groeperingen, zonder enige uitzondering. Hij nam dit besluit als president van het Parlement en onafhankelijk van zijn politieke voorkeur. Daarbij kwam als enig mogelijke kandidaat Carles Puigdemont naar voren. Er is geen enkele juridische basis om Puigdemont van het presidentschap af te houden. Ook de Hoge Raad heeft hier zo over geoordeeld. De obstructie van de Spaanse regering om Puigdemont als president te installeren is een misbruik van de wet tegen miljoenen Catalanen, een fraude tegen de soevereiniteit van het Parlement en een fraude tegen de democratie. Dit kan niet worden toegestaan. Hij eist van de Spaanse regering respect voor de verkiezingsuitslag en voor de vertegenwoordigers die de Catalanen gekozen hebben. Aldus de president van het Catalaanse Parlement.
De kieslijst van Puigdemont, JxCat, dient een aanklacht in bij het Constitutioneel Hof. Ook heeft deze groep een ‘Urgente vraag om de bescherming van de fundamentele rechten’ ingediend bij het Hooggerechtshof. Indien de aanklachten niet ontvankelijk worden verklaard en de plenaire vergadering van het Parlement niet kan plaats vinden, dan wordt direct een aanklacht ingediend bij het Europees Tribunaal voor de mensenrechten in Straatsburg wegens ernstige schendingen van de democratische-en burgerrechten. Deze zijn vastgelegd zijn in artikel 10 en 11 van het Europees Verdrag van de mensenrechten en artikel 2 van het Verdrag van Lissabon. Volgens de woordvoerder van JxCat worden de rechten van vrije meningsuiting, het recht op vergaderen en de scheiding van de machten geschonden.
De kamervoorzitter heeft besloten om komende dinsdag 30 Januari de plenaire vergadering te houden. In een enkele sessie zal het debat en de stemming over het kandidaatschap van Puigdemont als president van de Catalaanse regering plaats vinden. Indien het Constitutioneel Hof de aangifte van de Spaanse regering accepteert, dan loopt dit uit op een frontale botsing tussen een autoritaire staat en een gebied dat democratie en de vrijheid wil om over zichzelf te beschikken.