Op de nationale feestdag van Catalonië werd gisteren voor de zevende keer de manifestatie gehouden voor de onafhankelijke Republiek Catalonië. De slogan dit jaar was: “Fem la República Catalana” (“Wij bouwen de Catalaanse Republiek”). Ik had me aangesloten bij de ‘Foreign Friends of Catalonia’. Een aantal Catalanen en buitenlanders die sympathie voor Catalonië en hun zaak hebben staken de hoofden bijelkaar en organiseerden dat buitenlandse sympathiesanten de manifestatie konden meemaken. Zij werden ondergebracht bij gastfamilies en er was een interessant programma. Zondag werd de gevangenis van Lledoners bezocht, waar de mannelijke politieke gevangenen zitten. Iedere Zondagavond worden achter deze gevangenis liederen gezongen en muziek gespeeld. Indien de wind de goede kant op staat, wat die dag het geval was, kunnen de gevangenen horen wat er wordt gezongen en gespeeld. Maandag was er een conferentie met interessante sprekers waar gediscussieerd werd over het politieke conflict. Na de conferentie vond een ‘Sopar groc’ (Geel diner) plaats: een avondmaaltijd waarvan de opbrengst wordt gebruikt voor steun aan de politieke gevangenen en Catalanen die gerechtelijk vervolgd worden. Dinsdag, de dag van de Diada, kregen we een rondleiding door het paleis van de Generalitat, het gebouw van de Catalaanse regering. We werden verwelkomt en toegesproken door president Quim Torra himself. Daarna de protestbijeenkomst. Ieder met de vlag van zijn land van herkomst. Vooral de Schotten zetten de sfeer met hun liederen, tot en met in de metro op weg naar de ‘mani’. De vrienden van Catalonië kregen een plaats vooraan, dicht bij het podium.
In totaal deden volgens de lokale politie een miljoen mensen mee aan het protest. Over een lengte van zes kilometer stond de Avinguda Diagonal overvol. De enigen die ontbraken waren de politieke gevangenen en de politici en andere vervolgden in ballingschap. Hun afwezigheid drukte een belangrijke stempel op de demonstratie. Naast het geroep van ‘Independència’ (Onafhankelijkheid) werd er tevens geroepen ‘Llibertat’ (Vrijheid). Na alles wat er gebeurd is afgelopen jaar: het referendum, het politiegeweld, het toenemend geweld vanuit extreem rechtse groeperingen, de gerechtelijke vervolgingen, de schendingen van fundamentele mensenrechten en van burgerrechten, de gevangen burgerleiders en politici en de politieke vluchtelingen in Zwitserland, België en Schotland, ondanks dit alles is de roep voor een onafhankelijke Republiek niet afgenomen. Integendeel, het aantal Catalanen voor onafhankelijkheid lijkt alleen maar te zijn toegenomen. Onder hen, een aantal nieuwe buitenlandse vrienden, waaronder ook enkele Nederlanders.
O ja, en aan het eind van de mani geen flesje of papiertje op straat te vinden, he! Alles keurig schoon, op een paar peuken na 😉 Het rapport van de Mossos d’Esquadra: geen enkel incident. Net zoals de afgelopen zes jaren: volgens Catalaanse stijl.
Thanks very much @Foreign_Cat for organizing the splendid events.
