Een brief naar de politieke gevangene Carme Forcadell, voorzitster van het Catalaanse Parlement

(1150 woorden)

Sinds 22 Maart 2018 zit Carme Forcadell, voorzitster van het Catalaanse Parlement, opnieuw gevangen. Zij had reeds in November vorig jaar een dag gevangen gezeten totdat haar borg van 150.000 Euro ‘s was betaald. Al dit geld werd toen opgebracht uit donaties. Op 23 Maart moest zij samen met zes andere politici voor rechter Llarena van het Hooggerechtshof verschijnen. Zij en haar collega ‘s werden toen onvoorwaardelijk gevangen gezet in afwachting van hun proces. Carme wordt beschuldigd van wettelijke ongehoorzaamheid omdat zij een Parlementair debat had gehouden en had laten stemmen over de moties en wetten voor het referendum en de juridische overgangswet. Deze laatste is de voorlopige grondwet voor de onafhankelijke Catalaanse Republiek en zou in werking treden indien in het referendum voor de Catalaanse onafhankelijkheid zou worden gekozen. Het is de verwachting dat het proces begin 2019 zal beginnen. Het Hooggerechtshof heeft reeds te kennen gegeven dat de uitspraak pas na de gemeenteraadsverkiezingen en Europese verkiezingen in Mei bekend zal worden gemaakt om er geen invloed op te hebben. Maar het Hooggerechtshof vind natuurlijk dat het geen politiek proces is en dat Carme geen politieke gevangene is.

De brief

Aan de hooggeëerde mevrouw Carme Forcadell – Lluís, voorzitster van het Parlement van Catalonië

Beste, Lieve Carme Forcadell,
Je ken mij niet persoonlijk want we hebben elkaar helaas nooit direct ontmoet. Ik ben Nederlander van oorsprong en woon door mijn huwelijk met een Catalaanse sinds 1996 in Catalonië. Vele malen heb ik je de afgelopen jaren mogen horen in meetings van het ANC (Assemblea Nacional Catalana) en op de protestmanifestaties van 11 September van de afgelopen jaren. Twee bijeenkomsten staan mij bijzonder in het geheugen gegrift.

De eerst keer hoorde ik je toen je was uitgenodigd door de AT (Assemblea Territorial, Regionale Asemblea) van het ANC in mijn woonplaats Solsona. Dit moet ergens in 2012 of 2013 zijn geweest, want ikzelf wist amper waar die letters ANC voor stonden. Ondertussen ben ik actief lid van het AT en zijn deze leden hechte vrienden geworden. Toen je het gebouw van het theater van ons dorp binnenliep stonden we je buiten op te wachten met applaus. Je was kleiner van stuk dan ik me had voorgesteld. Wat kunnen TV beelden en foto ‘s toch soms bedriegen! Maar je persoonlijkheid straalde een dergelijke grote zekerheid uit dat direct respect afdwong. Bij de aankondiging werd je naam door het AT lid verkeerd uitgesproken. Hoe kon dat zijn? Je was inmiddels in heel het land bekend geworden als voorzitster van het pas opgerichte ANC! Alhoewel ik al zeer veel presentaties en congressen had meegemaakt, verbaasde het me hoe je een uur lang, of zelfs meer, de mensen wist te boeien met een betoog zonder dat je daar zelfs een spiekbriefje voor nodig had. Je ervaring in het onderwijs heeft je daarbij zeker geholpen. Van deze bijeenkomst is me bijgebleven dat je zei dat het Spaanse leger niet zomaar opnieuw Catalonië kan binnenvallen zoals in 1936 gebeurde. Spanje is nu lid van de NATO en dus is de baas van het Spaanse leger momenteel een Belgische generaal in Brussel. Het Spaanse leger kan daarom niet zomaar doen wat ze wil. Zo wist je de angst bij veel mensen, vooral de ouderen die de burgeroorlog en het Franco regiem hadden meegemaakt, op dat moment weg te nemen. Of dat argument nu nog steek zou houden na alles wat er gebeurd is, betwijfel ik. Na 1 Oktober hebben we gezien dat Spanje tot alles toe in staat is als het gaat om het behoudt van haar ‘eenheid’.

De andere meeting die me erg is bijgebleven is de AGO (Algemene Asemblea of Ledenvergadering) van 2015 in Lleida. Toen de socialistische burgemeester Angel Ros ons verwelkomde, werd hij uitgefloten vanwege zijn afstandelijke houding ten opzichte van de onafhankelijkheidsbeweging (op dat moment had hij nog geen uitgesproken politieke visie tegen de Catalaanse onafhankelijkheid) en zijn uitstel om Lleida lid te maken van het AMI (Vereniging van Gemeenten voor Onafhankelijkheid). Op dat moment stond je Ros (ook letterlijk) bij, tegen de mening in van veel fluitende ANC leden die hem het spreken onmogelijk maakten. Je zei toen ‘Wij zijn toch een Assemblea en wij zijn toch allemaal democraten? Dus laat meneer Ros uitspreken’. Dat was een goede les voor me, want ik behoorde tot één van de fluiters.

Binnen korte tijd wordt je waarschijnlijk weer terug gebracht naar een gevangenis bij Madrid om het proces bij te wonen en verklaringen af te leggen. Weet dat je niet alleen reist. Samen met vele Catalanen zal ik vechten voor rechtvaardigheid en jouw vrijlating en die van mijn tweede land. In een web blog probeer ik het Catalaanse onafhankelijkheidsstreven, en vooral de vreedzame en democratische manier waarop we dit doen, de Spaanse rechtenschendingen en de teloorgang van democratie uit te leggen aan mijn Nederlandse landgenoten. Hiermee hoop ik lezers bewust te maken dat jouw onrechtvaardige gevangenschap, samen met de acht andere Catalaanse leiders, iets is wat iedere Europeaan aangaat. Ik zal niet stoppen met schrijven totdat de Nederlandse bevolking aan de voorzitters van de Nederlandse Senaat, die van de Tweede kamer en aan hun politieke leiders vragen dat zij van Spanje eisen om je direct vrij te laten.

Ik ben er zeker van dat we deze strijd zullen winnen. De voorzitter van het Vlaamse Parlement, je collega Jan Peumans, heeft zich al heel duidelijk uitgesproken tegen je gevangenschap voor het houden van een Parlementair debat. Dat heeft zelfs tot een diplomatieke breuk tussen Spanje en Vlaanderen geleid. En dat is bepaald geen kleinigheid. Ik hoop dat er nog vele collega ‘s van je zullen volgen. Want het is ronduit een grof schandaal, ja het is zelfs een misdaad je gevangen te houden.

Een lieve groet en heel veel sterkte met alles wat er nog komen gaat. Je staat niet alleen, ook ik sta jouw kant! Gerber

Nawoord

Naast het zeer beperkte persoonlijk bezoek van 40 minuten per week of telefonisch contact met familie is een geschreven brief per gewone post de enige communicatie die een gevangene met de buitenwereld heeft. Iedereen kan naar de gevangen Catalaanse burgerleiders en politici schrijven. De Website van het ANC geeft alle actuele adressen van de Catalaanse politieke gevangenen weer. De brief wordt door de cipier gelezen voordat deze aan de gevangene wordt doorgegeven. Momenteel bevinden alle gevangenen zich in Catalonië. Men kan een brief daarom in het Spaans, Catalaans of in het Engels schrijven. De brief moet naam en adres van de afzender bevatten. Zoniet, dan wordt de brief niet aan de gevangene gegeven. Het is ten strengste verboden postzegels of geld bij de brief te voegen. Vanwege de censuur, of welke reden dan ook, is het trouwens nooit gegarandeerd dat de brief aan de gevangene wordt doorgegeven. Men krijgt daar ook geen bericht van.

Petitie

Het ANC Nederland heeft een petitie gestart om bij de Tweede Kamer aandacht te vragen voor de schendingen van de mensenrechten en de politieke gevangenen in Spanje. De petitie kan worden gevonden op: https://catalaansegevangenen.petities.nl/