No tinc por (Ik ben niet bang)

De terroristische aanslagen laten ons het een en ander duidelijk zien.

Allereerst dat de Catalanen tonen een volk te zijn, onafhankelijk van afkomst, religie, ras of wat dan ook. Wij zijn niet bang en laten onze samenleving niet door terreur intimideren. Onze saamhorigheid en solidariteit is zeer groot. Dit blijkt onder andere aan het aantal bloeddonoren en vrijwilligers die hebben geholpen na de aanslag. Er is absoluut geen sprake van haatgevoel tegen de moslims onder de Catalanen. Onze multiculturele samenleving is een verrijking, geen gebrek of gevaar. De moslimgelovigen wonen en leven in goede harmonie met de rest van de bevolking. Ook de moslimsamenleving heeft haar verbazing, woede en afwijzing tegen de aanslagen duidelijk geuit. Dit wordt wel het duidelijkst getoond door de video  waarin de vader van het driejarig kind dat omkwam bij de aanslag in Barcelona, de imam van zijn dorp Rubi troost wanneer deze zijn emoties niet meer de baas is. Op de simultane protestmanifestaties tegen terrorisme in Ripoll en Barcelona die momenteel, 26 Augustus om 18:00 uur, gaande zijn met als lemma ‘No tinc por’ (Ik ben niet bang) komen vele betogers uit geheel het land. In Ripoll hield Safira Oukabir, de zus van één van de omgekomen terroristen, een indrukwekkende en emotionele toespraak (in het Catalaans) tegen het terrorisme en bedankte de Catalaanse politie voor hun inzet. Ook de protestmanifestaties tegen terrorisme gehouden in verschillend steden afgelopen dagen, waarvan sommigen georganiseerd door de moslimbeweging zelf, spreken boekdelen.

De Catalaanse politie, Mossos d’Esquadra, hebben tijdens en direct na de aanslagen adequaat gehandeld. Dankzij hun inzet en voortreffelijke organisatie zijn alle terroristen gearresteerd of doodgeschoten. De efficiëntie van de Mossos d’Esquadra wordt door de internationale pers en politie in vele landen geprezen. Ook de hulpverlening, burgerbescherming, ambulances, verplegend personeel en artsen hebben voortreffelijk werk verricht. Hoewel in de zomervakanties gedeelten van de ziekenhuizen en operatiekamers sluiten, waren deze in korte tijd weer geopend en waren de artsen, veel kwamen expres terug van vakantie, weer op hun post.

De Catalaanse overheid, Generalitat de Catalunya, leverden goed werk en communiseerden duidelijk en naar behoren om paniek en haatzaaien te voorkomen. De consulaten van de landen waar de slachtoffers vandaan komen (de meesten zijn toeristen) werden direct ingelicht. Dit had onder andere tot gevolg dat de ministers van buitenlandse zaken van Frankrijk en van Duitsland naar Barcelona kwamen en door de Catalaanse minister van buitenlandse zaken, Raul Romeva, op vliegveld Barcelona werden ontvangen en ingelicht.

De officiële drie dagen van rouw waren nog niet voorbij, of er verscheen een golf van artikelen in verschillende Spaanse kranten, met name El País, El Mundo, El Periódico, La Razón en l’Abc, dat de aanslagen een direct gevolg is van het onafhankelijkheidsstreven van ‘enkele politici’ in Catalonië en vooral door het slechte en inefficiënte werk van de Mossos d’Esquadra. Het editoriaal schrijven van de Internetkrant Vilaweb legt uit waarom de Spaanse pers op zo’n manier reageert. In de internationale diplomatie wordt namelijk gekeken wie de controle heeft over een bepaald gebied. Degene die deze controle heeft, wordt beschouwd als de autoriteit van dat gebied. De acceptatie van een staat is een logisch gevolg van dit feit. Tijdens en na de aanslagen is overduidelijk gebleken dat in Catalonië de Mossos d’Esquadra en de Generalitat degenen zijn die de controle over Catalonië hebben, en niet de Spaanse regering en haar politiecorpsen. Zelfs de Spaanse nationale politie schreef (beter gezegd: klaagde) dat de Mossos hun werk voortreffelijk hebben gedaan en dat dit te danken is geweest aan het trage en slechte reageren van de Spaanse politici direct na de aanslag. Hierdoor heeft Spanje internationaal aan kredietwaardigheid verloren. Kortom, er heerst paniek in Spanje en zij stelt nu alles in het werk om de controle over Catalonië weer terug te krijgen. Of in ieder geval de schijn er van. Dit is de reden waarom de Mossos d’Esquadra worden afgeschilderd als niet-competent en wordt beweerd dat zij reeds de beschikking had over de terrorisme gevaarlijke imam van Ripoll. Dit is ook de reden waarom de nationale politie de opdracht van de rechter heeft gekregen om het officiële onderzoek naar de aanslag uit te voeren. Ook de weigering van de Spaanse president, Mariano Rajoy, om de Mossos d’Esquadra toegang te geven tot het Europese politienetwerk Europol kan hier aan worden toegeschreven. Alhoewel toegezegd door zijn minister van binnenlandse zaken en door de regerings gedelegeerde in Catalonië dat de Mossos in September toegang tot Europol zullen krijgen, is deze belofte door Rajoy weer ingetrokken. Zijn argument is dat er nu geen overhaaste beslissingen moeten worden genomen en dat alleen de nationale politiecorpsen recht op toegang tot Europol hebben. Waarom de Baskische politie, Ertzaintza, en vele regionale autoriteiten elders in Europa, wel toegang hebben tot Europol is een raadsel en roept veel verontwaardiging op onder de Catalaanse bevolking. President Puigdemont beweerd in de Financial Times dat de Spaanse regering met de veiligheid van de Catalaanse burgers speelt om haar eigen politieke doeleinden te bereiken.

Het gerucht gaat dat de nationale politie belangrijke informatie ter bestrijding van terrorisme voor de Mossos heeft achtergehouden. Uit gerechtelijke administratie blijkt dat de nationale politie de imam van Ripoll, Abdelbaki Es Satty, gezien als de aanstichter van de aanslagen, reeds in 2005 in het vizier had en zij hem toender-tijd, met gerechtelijke toestemming, telefonisch heeft aflgeluisterd. De Catalaanse minister van binnenlandse zaken heeft aangekondigd dit verder te onderzoeken en, indien de geruchten worden bevestigd, dit gevolgen zal hebben.

Nawoord

De protestmanifestatie tegen de terreuraanslagen en voor vrede ‘No tinc por’ bracht naar officiële schatting zo’n 500.000 mensen op de been.

De protestmanifestatie bestond eigenlijk uit twee verschillende groepen, de officiële en de officieuze optocht. Zo’n 170 organisaties wilden niet dat de regering van Rajoy en koning Filip VI meededen met de optocht. Zij organiseerden daarom hun eigen optocht ‘Jullie politiek zijn onze doden. Vrede, solidariteit en voor een samenleving met diversiteit’. Deze mars begon om 16:00 uur en werd tegen het einde samengevoed bij de officiële manifestatie. De deelname van de regering van Rajoy en van koning Filip VI wordt gezien als het summum van cynisme. De PP regering van Rajoy heeft hechte banden met de Spaanse wapenhandel en promoot hiermee gewapende conflicten en oorlogen. Het begon al bij PP president Aznar, die mede-verantwoordelijk is voor de oorlog in Irak. Hiertegen werd toendertijd in Barcelona door ruim 1 miljoen mensen geprotesteerd.  Deze oorlog is de oorzaak is van de huidige chaos in het middenoosten en de Islamitische Staat (IS). Koning Filip VI en zijn gevolg verkocht onlangs voor zo’n 80 miljard Euro’s wapens aan Saudi Arabië, een dictatoriaal bewind dat haar burgers onderdrukt, oorlogen voert en de IS steunt. Op veel protestpamfletten was te lezen: ‘tegen wapenhandel, voor de vrede’ of iets van dien aard. De onvrede van hun deelname was ook de reden van de fluitconcerten.