(430 woorden)
Het Catalaanse Parlement is gekozen door de inwoners van het autonome gebied van Catalonië. Het Parlement neemt daarom beslissingen die alleen betrekking hebben op en van belang zijn voor dit autonome gebied. Het zou vreemd zijn als dit Parlement ook zou gaan beslissen over een ander autonoom gebied in Spanje. Dat zou betekenen dat de inwoners van dat andere autonome gebied niet in hun eigen democratische keuzes worden gerespecteerd. Zij zouden dan worden beschouwd als tweederangsburgers zonder recht van spreken.
Het autonome gebied Extremadura heeft met 1,1 miljoen inwoners een Bruto Nationaal Product van 18 miljard Euro, het heeft een werkeloosheid van 26,2% (onder de jongeren meer dan 40%) en 1 op de 4 werkenden is er ambtenaar. Catalonië heeft met 7,5 miljoen inwoners een BNP van 223 miljard Euro, een werkeloosheid van 10,6% en 1 op de 10 werkenden is ambtenaar.
Afgelopen week stemde het parlement van dit autonome gebied dat grondwetsartikel 155, interventie van de autonomie, voor onbepaalde tijd en zwaarder moet worden toegepast op Catalonië dan vorig jaar het geval was. Dit keer zou ook de Catalaanse omroep moeten worden geïntervenieerd, want deze indoctrineert de Catalaanse bevolking. Hoe de bevolking van Extremadura en hun vertegenwoordigers dit weten, is een raadsel want de Catalaanse radio en TV worden alleen in Catalonië uitgezonden. (De statistieken over evenwichtige berichtgeving laten trouwens zien dat de Catalaanse media alle partijen evenwichtig aan het woord laten. Dat kan echter niet gezegd worden van de Spaanse publieke omroep en de talrijke Spaanssprekende particuliere omroepen.) De partijen Partido Popular, Ciutadans en PSOE stemden voor deze motie. De PSOE regeringspartij in Extremadura is waarschijnlijk bang dat ook zij bij de volgende verkiezingen zullen verliezen van extreem rechts (PP en C’s, vergelijkbaar met de PVV partij van Geert Wilders) en ultra extreem rechts (Vox, momenteel met niemand in Europa vergelijkbaar), net zoals in Andalusië is gebeurd. Het is daarom voor de PSOE in Extremadura van groot belang dat ook zij nu fel tegen de Catalanen in het algemeen en tegen en hun democratische wil voor onafhankelijkheid in het bijzonder, ageren. De Catalanenhaat levert nu eenmaal stemmen op in Spanje. Of dit parlement probeert met deze motie haar eigen onkunde voor het besturen van Extremadura te verdoezelen. De cijfers tonen aan dat dit gebied duidelijk niet voor zichzelf kan zorgen en, gezien het percentage ambtenaren, graag de productie aan anderen over laat. Hoe het ook zij, het parlement van Extremadura beschouwt de Catalanen blijkbaar als tweederangsburgers waarover zij moet beslissen. Het is wel erg opmerkelijk dat de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging dag in dag uit door de Spaanse unionisten en de media beschuldigd worden van ‘supremacist’ (racist).