Vorige week beweerde de Spaanse minister van Buitenlandse Zaken, Borell, net zoals zijn voorganger Dastis in een BBC interview ‘Hard Talk’, dat de beelden van het politiegeweld tijdens het referendum in Catalonië op 1 Oktober 2017 fake news is. Met behulp van Russische media werden volgens hem beelden van politieacties van andere protesten de wereld ingestuurd. Ook het aantal gewonden zijn volgens hem een verzinsel. In totaal waren het er maar twee. Dezelfde week publiceerde emeritus hoogleraar Núria Pujol Moix, verbonden aan het ziekenhuis Sant Pau, een gedetailleerd artikel waarin de medische rapporten van die dag nauwkeurig worden geverifieerd. Enkele cijfers: er waren in totaal 1066 gewonden, waarvan 30 onder de 18 jaar, 68 gewonden ouder dan 65 jaar waarvan 13 boven de 79, 432 hadden meerdere verwondingen op verschillende plekken op het lichaam. De verwondingen werden veroorzaakt door stokslagen, schoppen, duwen, tegen de grond gooien, meetrekken aan de oren, de haren en aan de mond. Er werden 103 mensen aan het hoofd gewond, waarvan 34 hersenschuddingen en enkele gewonden door (verboden) rubberen kogels. Er waren 68 mensen met direct lichamelijke effecten door de psychologische en emotionele impact. Het rapport is hier (in het Catalaans) te vinden.
Door het politieke conflict met Catalonië is het imago van Spanje internationaal dusdanig geschaad, dat de Spaanse regering van Sanchez heeft aangekondigd, bij monde van dezelfde Borell, dat zij een internationale propaganda campagne tijdens het proces zal houden waarin de Catalaanse ‘leugens’ zullen worden ontkracht. De campagne zal worden geleidt door ene Irene Lozano, een journaliste die sterk verbonden is aan de ultra rechtse partij UPyD en weet dat ‘woorden niet alleen dingen zeggen, maar ook dingen doen’ (El PaÃs 11 Oct 2017). Naast de regering zal ook het Spaanse Hooggerechtshof in deze campagne deelnemen door journalisten tijdens het proces te ‘informeren’. Indien het Hooggerechtshof doet wat haar taak is, namelijk rechtspreken, is zulke propaganda totaal overbodig. Zoniet, dan is zo ‘n campagne bittere noodzaak om de onrechtmatigheden van het gerechtelijk proces en de partijdigheid van de rechtbank te verdoezelen. Het lijkt er dus sterk op dat het Spaanse Hooggerechtshof niet erg is overtuigt van haar eigen functioneren.