(770 woorden)
Creatie van een gewelddadig imago
Vorige week werden zeven Catalaanse activisten gearresteerd. Zonder enige aanleiding en juridische grond werden ze van hun bed gelicht. Ze worden verdacht van het maken van explosieven en het voorbereiden van terroristische aanslagen. De verdachte grondstoffen voor de explosieven bestaan uit huishoudelijke middelen zoals plantenmest, waterstofperoxide, een vaatje afgewerkte motorolie en vuurwerk voor het aanstaande dorpsfeest.
Dat het om een goed georganiseerde en vooraf bedachte campagne gaat wordt steeds duidelijker. De Spaanse regering en de media negeren de veronderstelde onschuld van de verdachten en spreken direct over ‘terroristen’ en ‘bommen’ alsof het voldongen feiten betreft. Hiermee proberen zij te bevestigen dat de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging gewelddadig is en terroristische cellen heeft.
De arrestaties hebben voor Spanje vele voordelen .
Bangmakerij
Binnenkort zullen de gerechtelijke uitspraken tegen de Catalaanse leiders die het referendum organiseerden of ondersteunden bekend gemaakt worden. Indien zij niet worden vrijgesproken, zullen de Catalanen zeker de straat op gaan om te protesteren en te staken. De Catalaanse regering heeft aangekondigd dat zij alleen vrijspraak voor de activisten en politici zal accepteren. De arrestaties van vorige week dienen dus om schrik aan te jagen en de reacties op de uitspraak te smoren.
Gebrek aan bewijs van geweld
Het Openbaar Ministerie kon tot nogtoe nooit aantonen dat de Catalanen gewelddadig zijn. Sterker nog, president Puigdemont werd door Duitsland niet aan Spanje uitgeleverd vanwege rebellie, want het Duitse gerechtshof zag geen geweld van zijn kant. Met de arrestaties van afgelopen week zou nu aangetoond zijn dat de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging terroristische cellen heeft.
De Guardia Civil, die doorgaans ‘details’ laat uitlekken terwijl het gerechtelijk onderzoek nog lopende is en daardoor onder geheimhouding staat, wist te vertellen dat de zuster van Puigdemont op een bepaald moment de contactpersoon is geweest tussen de gearresteerde activisten, de zittende president Torra en Puigdemont zelf. Het blijkt echter dat de zuster van de president in ballingschap een alibi heeft en daarom geen contact met de gearresteerde activisten kon hebben. Bovendien heeft Puigdemont helemaal geen contactpersoon nodig om met Torra op vertrouwelijke manier te communiceren, want Torra kan hem gewoon in Brussel bezoeken. De Spaanse media staan bol over het nieuws van de directe relatie tussen de Catalaanse president en de terroristen, maar laten het bericht over het alibi achterwege. Typisch.
Nieuw uitleveringsbevel Puigdemont
De kans is reëel dat de Spaanse justitie voor de derde maal een Europees uitleveringsbevel tegen Puigdemont zal uitvaardigen. Dit keer wegens banden met een terroristische organisatie. In dat geval kan hij direct worden uitgeleverd zonder dat daar de tussenkomst van een Belgische (of Duitse) rechtbank voor nodig is.
Het Europees uitleveringsverdrag is gebaseerd op wederzijds vertrouwen tussen de justitiële instellingen van de EU lidstaten. Gezien de reeds gedane pogingen van Spanje om Puigdemont uitgeleverd te krijgen, heeft het vertrouwen in de Spaanse justitie echter nogal wat schade opgelopen. Het is bijvoorbeeld nog nooit in de geschiedenis van de EU voorgekomen dat een uitleveringsbevel tot twee maal toe werd ingetrokken. Een nieuw uitleveringsverzoek met een andere aanklacht zal zeker enkele wenkbrouwen doen fronsen.
Politiek voordeel tijdens verkiezingscampagne
De demissionaire president van Spanje, Pedro Sánchez, kan de arrestaties bijzonder goed gebruiken. Men zou bijna denken dat het een van tevoren bedacht plan is geweest om de Catalaanse activisten vlak voor de verkiezingen te laten arresteren. Omdat hij geen coalitieregering met Podemos wilde vormen, loopt hij een groot risico dat veel stemmers uit onvrede thuis zullen blijven of op de (extreem) rechtse partijen PP, Ciutadans of Vox zullen stemmen. Nu kan hij dat verbloemen met zijn retoriek tegen Catalonië.
Aanstaande interventie in Catalonië
Ondanks dat de Catalaanse regering geen enkele plannen heeft, zoals het houden van een referendum of iets dergelijks, hebben de PSOE partij van Sánchez en de rechtse politieke partijen de mond vol om grondwetsartikel 155 (de opheffing van Catalaanse autonomie) al bijvoorbaat weer opnieuw in te voeren. Voorlopig zegt de demissionaire president dat daar momenteel nog geen directe aanleiding voor is. De retoriek van de Spaanse politieke partijen tegen Catalonië is van ongekende aard. De Spaanse regering en politieke partijen staan daadwerkelijk op het punt om de Catalaanse regering te interveniëren en de autonomie op te heffen. De vraag is alleen wanneer en in welke mate.
De invoering van ‘155’ heeft echter de toestemming van de volle Senaat nodig. In verband met de aanstaande verkiezingen is echter ook de Senaat ontbonden. Er ligt daarom ook een voorstel om de noodsituatie in Catalonië uit te roepen om de ‘explosieve situatie’ in Catalonië onder controle te houden. Maar de enige explosieve situatie die er bestaat, bevind zich in de fantasie van Pedro Sánchez en diens gevolg. En dat zijn er gevaarlijk veel.