(320 woorden)
Noot vertaler
In verband met de aanstaande verkiezingen in Spanje op 10 November heeft de Kiescommissie verboden om de termen ‘politieke gevangenen’, ‘ballingen’, ‘Raad voor de Republiek’ (opgericht door president in ballingschap Puigdemont) en ‘Vergadering van Gekozen Leden’ op de publieke Catalaanse radio en televisie te gebruiken.
De Kiescommissie van Barcelona heeft niet de kans niet laten lopen om zich opnieuw belachelijk te maken. Naar mijn mening is het (gedeeltelijk) bemoeien met uitdrukkingen die door journalisten worden gebruikt reeds belachelijk. Maar er zijn verschillende gradaties. Zo is bijvoorbeeld het verbieden van de term ‘politieke gevangen’ belachelijk. Maar men kan altijd bediscussiëren dat dit een mening is: er zijn mensen die vinden dat het geen politieke gevangenen zijn en er zijn er die vinden van wel. Het verbod van de uitdrukking ‘Raad voor de Republiek’ is een graad erger. Dit is de naam van een organisatie die zo heet. Men kan denken dat de naam slecht gekozen is of niet, dat de naam zegt wat de organisatie daadwerkelijk is of niet, maar iedereen geeft haar organisatie die naam die hem het beste lijkt. Er zijn ook mensen die vinden dat de PSOE (Partido Socialista Obrero Español: Spaanse Socialistische Arbeiders Partij) partij niet socialistisch en voor de werknemers bestaat. (Er zijn er zelfs die vinden dat ze niet genoeg Spaans is.) Maar dat is geen reden om de naam te verbieden. We hebben geen recht om mensen een andere naam te geven omdat we hun naam lelijk vinden. Maar de hoogste graad van belachelijkheid is het verbieden van een uitdrukking zoals ‘Vergadering van Gekozen Leden’, want in dit geval is het een beschrijving van wat het is: het is een vergadering en zij is samengesteld uit gekozen leden. Dat is iets dat vast staat. Men verbied nu geen mening meer, maar een objectieve beschrijving. De Kiescommissie heeft zich veranderd in het ministerie van de Waarheid van Orwell. Ronduit belachelijk.