Met de veroordelingen van de Catalaanse politici en burgerleiders voor het houden van een referendum heeft Spanje zichzelf veroordeelt tot een totalitair en ondemocratische staat. Bij haar gelden niet de internationale regels. Neen, zij verzint haar eigen realiteit door te zeggen dat de Catalanen een opstand hebben georganiseerd en daarbij overheidsgeld zouden hebben misbruikt omdat zij een referendum gehouden hebben, iets wat niet eens in het wetboek van strafrecht te vinden is. Het misbruik van overheidsgeld heeft niemand aan de hand van facturen kunnen bewijzen. De Catalanen konden trouwens niet eens overheidsgeld misbruiken, omdat zij reeds lang voordat het referendum plaats vond, onder streng financieel toezicht van de Spaanse regering stond. Minister van financien, Montoro, zei daarom ook tegen het tribunaal van het Hooggerechtshof dat hij geen enkele Euro inzijn boekhouding kon vinden die voor het referendum werd gebruikt. Toch worden de vicepresident en verantwoordelijke ministers van de regering Puigdemont veroordeeld voor misbruik van belastinggeld.
De veroordelingen en de opgelegde straffen zijn onacceptabel en hebben geen enkele relatie tot de gepleegde feiten. Hier in Catalonië zijn we nu in grote getalen de straat op gegaan en wij zullen daar niet weg gaan eer de democratisch gekozen leiders vrij zijn. Als het moet, houden we dit weken of maanden vol. Misschien dat onze politici geen stappen kunnen of durven te nemen. Maar het is al vanaf het begin van dit onafhankelijkheidsproces, dat in 2010 begon met de populaire volksraadpleging in Arenys de Munt, geweest dat de Catalaanse politici achter de kar aanliepen terwijl deze door de mensen werd getrokken.
Er worden zowel spontane als georganiseerde protesten gehouden.
Vanuit mijn woonplaats worden bussen ingezet om vanavond in Barcelona te gaan protesteren. Veel mensen organiseren zichzelf om ook met auto ‘s te gaan. Zij die niet naar Barcelona gaan, houden een protestdemonstratie voor het stadhuis in onze woonplaats. De leerlingen van de middelbare scholen houden spontane acties. Zij kampen door de stad en blokkeren een rotonde of een weggedeelte.
Naast de lokale organisatie is er de landelijke ‘Tsunamie voor de democratie’. Deze bestaat uit leden van verschillende burgerorganisaties en politici van de verschillende partijen. Maar de organisaties en politieke partijen zelf zijn niet direct hierbij betrokken om repressiemaatregelen van Spaanse kant te voorkomen. Haar eerste reactie na de bekendmaking van de vonnissen was de oproep om op 13:00 naar Barcelona te komen om te gaan protesteren. Daarna roept zij op om vanavond naar het vliegveld te gaan. Ik heb me opgegeven om met de bus richting Barcelona te gaan. Waar we zullen arriveren is nog onduidelijk.
Vanuit het ANC worden voor aanstaande Woensdag, Donderdag en Vrijdag vijf wandelmarsen vanuit verschillende steden in Catalonië (Girona, Vic, Berga, Tarragona en Tarrega) richting Barcelona georganiseerd. Wat we bij aankomst in Barcelona zullen gaan doen wilde men nog niet bekend maken. Voor aanstaande Zondag houdt het ANC een grote protestdemonstratie in Barcelona.
Met de aanhoudende protesten zal de druk op Spanje onhoudbaar worden. Het zal kort of lang duren, maar uiteindelijk zal het post-franco regiem zwichten om de Catalanen te laten beslissen over hun eigen toekomst.
(De oplettende lezer zal gemerkt hebben dat ik mijn afstandelijke houding heb laten gaan en direct betrokken ben bij het streven naar de Catalaanse onafhankelijkheid. Desalniettemin houd ik me aan de feiten en de gebeurtenissen zoals ze zijn.)