Ook vandaag en morgen vind er een plenaire zitting van het Catalaanse parlement plaats. Vanochtend werd dezelfde taktiek toegepast voor de stemming over de ‘juridische overgangs-en oprichtingswet’. Met gebruik van reglement 81.3 vroegen de onafhankelijkheidspartijen een verandering in de agenda. Hetzelfde tumult, chaos en filibusterisme als gisteren is te zien en te horen in het parlement.
De reacties uit Madrid laten niet op zich wachten. Rajoy doet aangifte van alle regeringsleden bij het hooggerechtshof en vraagt aan het Constitutionele Gerechtshof de referendumwet en het decreet voor het referendum ongrondwettelijk te verklaren. De openbaar hoofdaanklager heeft twee misdaadaanklachten tegen het Catalaanse parlementsbestuur ingediend.
De Spaanse pers noemt de democratische beslissing van het Catalaanse parlement eensluidend een staatsgreep en een directe aanval tegen de democratische rechtstaat. Wat reeds lang werd vermoed, werd begin deze week bevestigt. De oprichter en ex-directeur van de Madrileense krant El Mundo, Pedro J. Ramirez, bepaald geen persoon die voor de afscheiding van Catalonië is, vertelde dat de persberichten van de afgelopen tijd vanuit politieke hoek gestuurd wordt, zoals na de terroristische aanslagen in Barcelona en Cambrills om de Catalaanse politie in diskrediet te brengen. In een radiointerview zei hij dat de vicepresidente Soraya Saenz de Santamaria en het hoofd van het kabinet, Jorge Moragas, de touwtjes in handen hebben van de media, politie et cetera. Hoewel dit reeds sterk werd vermoedt, maakt het toch indruk om dit direct uit de mond te horen van een vooraanstaande journalist die weet waarover hij spreekt.
Politiek gezien is vanaf vandaag één ding duidelijk. Spanje weet nu dat het de afscheidingsbeweging menens is. Een beweging die ze meer dan 5 jaren lang hebben geminacht en uitgemaakt voor van alles, van nazi’s tot noord-koreanen, jihadisten en soms van francisten. Al die tijd hebben ze niet willen luisteren, ondanks de protestmanifestaties die sinds 2012 ieder jaar op 11 September werden gehouden en ondanks dat de afscheidingsbeweging, bestaande uit ultra-linkse tot conservatief-rechtse politieke groeperingen, de verkiezingen in 2015 hadden gewonnen. Maar nu weten ze dat het de afscheidingsbeweging niet ging om een financiele verbetering van de regio of iets dergelijks. De gehele wereld weet nu dat er in Spanje een diepgaande politieke crisis aanwezig is. Hoe het hele verhaal zal aflopen, of de verkiezingen zullen plaatsvinden of worden tegengehouden, weten we niet. Maar vanaf gister kan niemand er meer om heen.