Vandaag, 48 uur voordat het referendum gehouden wordt, de laatste dag van de kiescampagne (morgen is een ‘overwegingsdag’). Na een enerverende campagne, inclusief een staatsgreep op 25 September, wil ik eerst enkele gedachten van anderen weergeven.
1. Enkele Tweets, gevonden in het dagblad ARA van 28 September 2008 (vertaald uit het Catalaans)
Laura Pinyol, journaliste
Een revolutie gemaakt door enthousiaste gepensioneerden, brandweermannen, studenten, onafhankelijke professionelen…daar valt niet tegen aan te vechten.
Esther, taalkundige
Mensen die de democratie in de straten verdedigen, mensen die overtuigd zijn van hun recht op zelfbeschikking. Het is onbegrijpelijk welk land dat niet zou willen hebben.
Lluc Salelles, gemeenteraadslid van de partij La CUP in Girona
Dat de scholen het middelcentrum zijn van de grote ommezwaai en de laatse barrikade van de democratie, is een prachtig beeld van de Republiek die we hebben willen.
Josep M. Alloy, gespecialiseerd in jeugd en kinderliteratuur
Ik heb geen enkele twijfel dat de leraren goed aan hun leerlingen kunnen uitleggen waarom één enkele meneer, die openbaar aanklager heet, verplicht om een school te belegeren.
Toni Artero
De enige die gevraagd heeft om nee te stemmen is Doanld Trump (Tijdens het bezoek van president Rajoy deze week aan Trump. Van Rajoy heeft men alleen maar gehoord dat het refendum verboden is. Vertaler)
Ernest Maragall, parlementair afgevaardigde van het Europese Parlement
Het is nu allemaal duidelijk: de Catalaanse kwestie is een interne aangelegenheid… van de UE
2. De laatste ontwikkelingen en een beschouwing
Maandenlang zei de regering van Rajoy: ‘Er gaat geen referendum plaats vinden’, ‘Er zal geen verkiezingscampagne worden gehouden’, ‘Er zullen geen stembriefjes zijn’, ‘Er is geen lijst met kiesgerechtigden, want die hebben alleen wij’, ‘Er zullen geen stemlokalen beschikbaar zijn’, Er zullen geen stembussen zijn, want die heeft de Generalitat niet. Dus moet zij die kopen. Maar wij zullen hun financiën tot in detail controleren om dat te voorkomen’.
We hebben een campagne gehouden, met iedere avond op meerdere plaatsen meetings van onze politieke leiders. Het land hangt vol met affiches over het referendum. De Catalaanse televisie, radio en de kranten laten geregeld de officiële aankondigen van het referendum zien en horen en er wordt over bijna niets anders gepraat en gediscusieerd over dit onderwerp. Met voor-en tegenstanders. Ieder mag zijn mening geven. Sinds afgelopen Woensdag zijn de officiële websites, waarvan eentje bij Wikileaks, en een Twitter service open zodat iedereen weet waar hij kan stemmen. (Er was zelfs een Android app hiervoor ontwikkeld, maar Google werd gedwongen deze van de Google Play servers in Spanje te verwijderem.) Studentenorganisaties en vrijwilligers helpen degenen daarmee indien ze dat niet zelf kunnen. Dit is hun manier van protest. Vandaag maakte president Puigdemont bekend dat er 5.343.358 kiesgerechtigden opgeroepen worden om te gaan stemmen in de 2315 stemlokalen en liet hij een plastic stembus zien die, zoals hij zegt, reeds over het gehele land zijn verdeeld. De kiesbriefjes zullen in de aangegeven stemlokalen liggen en de gekozen verantwoordelijken voor de stembussen onder de burgers zijn door de Generalitat aangeschreven. Alles precies zoals het hoort bij een democratische verkiezing.
Het Catalaans Hooggerechtshof heeft de Mossos d’Esquadra, Nationale politie en Guardia Civil geboden de stemlokalen op 1 Oktober te sluiten en de stembussen in beslag te nemen. Schooldirecteuren worden bedreigd met hoge straffen als zij de school als stemlokaal beschikbaar stellen. Verantwoordelijken voor de stemlokalen en stembussen, worden persoonlijk bedreigd met boetes van 40.000 tot 300.000 Euro ‘s. Het privé luchtverkeer, zoals helikopters, wordt voor het gehele weekend boven en nabij Barcelona verboden, met als argument om de vluchten van veiligheidsinstanties niet te verstoren. Door deze beperking kan de pers geen luchtopnames maken van eventuele samenscholingen of demonstraties.
Als gevolg van al deze bedreigingen hebben schooldirecteuren bij wijze van support, op symbolische wijze de sleutel van hun school aan president Puigdemont afgegeven. Studenten houden gedurende de afgelopen dagen manifestaties met tienduizenden tegelijk. Het brandweercorps van Barcelona hing een gigantisch groot spandoek op een gebouw met ‘Love democracy’. Hetzelfde deed de boswachterpolitie in het gebergte Montserrat,. Zo’n 3000 muziekanten hielden een klassiek concert voor de kathedraal van Barcelona. Honderden boeren gingen met hun tractoren in kolonnes naar de grote steden. De gezamelijke vereniging van oudercommissies van de scholen en vele andere burgerorganisaties betuigen hun steun aan het referendum. Vakbonden zijn in overleg over een algemene staking voor volgende week om het referendum en het resultaat er van kracht bij te zetten. Ouders en vrijwilligers zullen de komende dagen de scholen en andere gebouwen die als kieslokaal gebruikt worden, bezetten tot het moment van kiezen aanbreekt. Andere vrijwilligers en kiezers zullen Zondag om 7 uur ‘s-morgens voor de kieslokalen staan om deze te ‘beschermen’. In mijn plaats, Solsona, wordt op de dag van het stemmen gebarbecued en paella’s gemaakt nabij het stemlokaal, drinken en eten worden gedurende de gehele dag aangeboden en allerlei activiteiten worden ontplooid. Dit alles om ‘ons’ stemlokaal te verdedigen tegen inbeslagname van onze stemmen door een politie die niet van ons is. Dit gebeurd allemaal in een feestelijke stemming, zoals men hier gewend is om te doen. En in andere plaatsen is het niet anders. Wie kan dit nu tegenhouden? Welke politie kan hier nu ingrijpen tegen ongeregeldheden die er niet zijn, afgezien, volgens sommigen, van het stoppen van een stembriefje in een stembus?
We zijn ons bewust dat de gehele wereld dit weekend naar ons kijkt en nauwlettend ons doen en laten volgt. Daarna zal men ons beoordelen. En men zal de anderen beoordelen. Ook wij zullen beoordelen, over ons eigen gedrag, over dat van onze tegenstander en over de rest van de wereld. We zullen niet vergeten wie onze rechten heeft afgepakt. We zullen ook niet vergeten wie daar niets tegen heeft gedaan en alles zwijgend heeft toegelaten,. Zoals de Europese Unie die pretendeerd beschermer te zijn van de rechten van haar burgers, maar als het er op aan komt in de steek gelaten heeft. Hun stilzwijgen zal als medeplichtigheid worden beschouwd. En dat zullen we niet gauw vergeten.