dag 15: Een analyse van de briefwisselingen

De briefwisseling is een politiek steekspel. Puigdemont en zijn regering hebben waarschijnlijk (nog) niet de steun van de internationale gemeenschap om de onafhankelijkheid van Catalonië uit te roepen en te realiseren. Met name de EU is een grote twijfelaar vanwege haar economische belangen met spanje. Ze moet daarom meer duidelijkheid hebben hoe de weinig samenwerkende, ondemocratische en gewelddadige houding  van spanje is en waarom Catalonië niet terug naar spanje kan en wil. Daarentegen ziet de spaanse regering er tegen op om grondwetsartikel 155 daadwerkelijk in werking te brengen. In de eerste plaats weet zij dat ze dan door de internationale gemeenschap als agressor en als weinig democratisch zal worden beschouwd. In de tweede plaats is artikel 155 erg vaag. Zij legt niet precies uit hoe de opschorting van een autonoom gebied moet worden gerealiseerd. Maar zij legt wel beperkingen op aan de centrale regering wat zij niet mag doen. De regering van Rajoy zou alleen haar wil kunnen opleggen aan de autonome regering en al haar ministeries van Catalonië. Dit is op zich al een bijzonder ingewikkelde operatie. Maar Rajoy kan bijvoorbeeld geen nieuwe verkiezingen voor Catalonië uitschrijven. Dat kan alleen de president van het autonome gebied. Daar komt bij dat het onzeker is of de regering van Puigdemont, of diens vervanger, dan ook daadwerkelijk aan Rajoy zal gehoorzamen. Ook de Catalaanse politie zou dan onder toezicht van Madrid moeten komen te staan. Echter, dit laatste is reeds in de dagen vlak voor het referendum geprobeerd en dat was mislukt. Dus als niemand in Catalonië gehoor zal geven aan Madrid, komt nog duidelijker naar buiten dat Rajoy geen zeggenschap meer heeft over het autonome gebied. Dat betekend dan dat Catalonië de facto reeds onafhankelijk is, ook in de ogen van de internationale gemeenschap. Zou de opschorting van de autonomie wel of gedeeltelijk lukken, dan is de vraag naar wie in Madrid moet worden geluisterd en vooral, voor hoe lange tijd. Het staat vast dat vroeg of laat de autonomie weer aan Catalonië zal moeten worden teruggegeven. Maar daarmee is het probleem, dat breed gedragen wordt door de bevolking,  dan nog niet opgelost. Artikel 155 is dus eerder een hoofdpijndossier voor Rajoy dan een oplossing.