Afgelopen weekend vierde de Catalaanse kindervereniging Club Super 3 haar verjaardag. Deze vereniging is een grote succesformule tussen het Catalaanse bedrijfsleven en de Catalaanse media met een eigen TV kanaal. Kinderen tussen nul en honderd jaar kunnen lid worden. De kindervereniging is de grootste in Europa. Het feest werd gedurende het hele weekend in en rond het Olympisch stadion op de berg Mont Juich in Barcelona gehouden.
In Catalonië bestaat een hecht weefsel van clubs, sportverenigingen, scouting, muziekgroepen, zangkoren, hobbyclubs, vrijwillig medewerkers et cetera. Hoewel deze clubs meestal niet politiek georiënteerd zijn, hebben veel van deze verenigingen de Catalaanse identiteit als gemeengoed. De Catalanen zijn door de moeilijke tijden gedurende het Franco regiem, maar ook in de jaren daarna, altijd gewend geweest hun eigen problemen en behoeften op te lossen. De overheid in Catalonië is daar vaak niet financieel toe in staat en de spaanse overheden hebben altijd weinig of geen behoefte gehad om aan de vraag van de Catalanen te voldoen. Dit verklaard ook het grote organiserende vermogen van de Catalaanse gemeenschap in het algemeen. En dat is nu precies wat de bestuurders in Madrid niet begrijpen. Men denkt daar dat met het uitschakelen van de leiders in Catalonië hun probleem is opgelost en dat de situatie hier in Catalonië daarna weer zal ‘normaliseren’. Men houdt geen rekening met de burgerlijke weerstand, de initiatieven en het organiserende vermogen van de Catalaanse samenleving. Alhoewel ze het kunnen weten. Er hebben 2,3 miljoen Catalanen op 1 Oktober gestemd, terwijl president Rajoy en zijn regering overtuigd waren dat het referendum niet zou doorgaan omdat er geen briefjes en stembussen waren. Maar ze waren er wel. Het opleggen van een gedwongen bestuur tegen de zin van miljoenen Catalanen is onbegonnen werk. Het invoeren van artikel 155 wordt voor de spaanse regering een regelrechte ramp. Ze zijn tevoren gewaarschuwd.