(314 woorden)
(Dit bericht verscheen eerder als nawoord in het artikel ‘Stoelendans onder rechters‘)
Ook bij de Europese instanties is de politieke inmenging in Spanje bij de aanstelling van de rechters in de juridische top niet onopgemerkt gebleven. De voorzitter van de adviesraad GRECO, Gianluca Esposito, zegt in een tweet: We are still waiting 4 #Spain 2 fully implement #GRECO recommendations on #corruption prevention of MPs & judiciary @coe #anticorruption body. (We wachten nog steeds op Spanje dat zij aanbevelingen van GRECO volledig opvolgt met betrekking tot preventie van corruptie door parlementsleden en de justitiële anticorruptie raad.) Het is de vijfde keer in drie jaar dat de Europese Raad door middel van GRECO Spanje waarschuwt. Het is duidelijk dat Spanje daar geen gehoor aan wil geven.
Afgelopen Zaterdag, 17 November, schreef de PP fractiewoordvoerder in de Senaat van Afgevaardigden, Ignacio Cosidó, een WhatsApp bericht naar al zijn 146 fractiegenoten. Hij zegt daarin dat zijn partij met de aanstelling van Marchena als de nieuwe voorzitter van het Hooggerechtshof via de achterdeur volledige controle heeft over de tweede rechtszaal (de rechtbank waar het proces tegen de Catalaanse politici zal plaats vinden) en over rechtszaal 61 (welke moet oordelen over het illegaal verklaren van politieke partijen). ‘De onderhandelingen met PSOE is een meesterwerk geweest dat ik van dichtbij mee heb mogen maken. Met de auctoritas (autoriteit) van Marchena winnen we elke stemming met 20-0’, schrijft hij openlijk aan zijn fractieleden zonder zich er het minst voor te schamen dat door deze onderhandelingen de juridische macht volledig gepolitiseerd wordt. Dit op zich is al een dergelijk schandaal waar in een democratie een politicus onmiddelijk zou aftreden. Ondanks dat verschillende politieke partijen dit geëist hebben, gebeurd dat echter, geheel volgens Spaanse traditie, niet.
Bovendien is het duidelijk waar de PP haar invloed voor wil gebruiken. Zij wil de Catalaanse politici laten veroordelen voor rebellie, waarna hun politieke partijen, alles geheel volgens de Spaanse wetgeving, illegaal verklaard kunnen worden.