enkele gedachten – alguns pensaments

bron: Vilaweb

1. Het referendum is een misdaad en is illegaal
Afgezien dat het referendum wordt uitgevoerd aan de hand van de referendumwet over zelfbeschikking van Catalonië, zelfs de strafwet van de Spaanse wet stelt dat een referendum geen misdaad is.

De oproep van een referendum is geen misdaad, het is zelfs bekrachtigd door het Spaanse Congres en het Constitutioneel Hof (TC) dat dit niet het geval is. De PP veranderde de strafwet om de president van Baskenland te kunnen beschuldigen. Deze hervorming werd geannuleerd door het TC en door het Parlement onder de regering van Rodríguez Zapatero.

2. Het zelfbeschikkingrecht bestaat nergens ter wereld.
Het zelfbeschikkingrecht is vastgelegd in het eerste artikel van het statuut van de Verenigde Staten van Amerika:

‘De ontwikkeling van vriendschappelijke relaties tussen naties die gebaseerd zijn op respect en het beginsel van gelijkheid van volkeren en hun recht op vrije zelfbeschikking en het nemen van de daardoor benodigde maatregelen om de universele vrede te versterken[…]’

Maar dit recht is bovenal vastegelegd in de twee verdragen van de Verenigde Naties geformuleerd in 1966, welke bekend staan als het Internationaal Verdag van Burger en Politieke rechten en het Verdrag van Economisch, Sociaal en Cultureel Recht, welke door haar leden gerespecteerd moeten worden. Beide verdragen bevatten dezelfde tekst in hun eerste artikel:

‘Ieder volk heeft het recht op zelfbeschikking. Aan de hand van dit recht kunnen zij vrij hun politieke status, economische, sociale en culture ontwikkeling bepalen.’

Een gewoonteleugen van ex-minister van buitenlandse zaken García-Margallo is dat er slechts drie staten zijn die het zelfbeschikkingsrecht in hun grondwet hebben. Dit is ronduit gelogen. Er zijn 38 grondwetten die verwijzen naar zelfbeschikkingsrecht en dit als legitiem beschouwen. Dit zijn onder andere 9 van 28 lidstaten van de EU: Duitsland, Kroatië, Slowakije, Slovenië, Estland, Frankrijk, Hongarije, Letland en Portugal. Hier zijn alle referenties.

3. Spanje kan het referendum niet toestaan omdat de grondwet het niet toestaat.
Artikel 10.2 van de Spaanse grondwet zegt:

‘De normen met betrekking tot fundamentele rechten en vrijheden die de grondwet kent worden geïnterpreteerd volgens de Algemene Verklaring van de Rechten van de Mens en de internationale regels overeenkomsten over deze materie die door Spanje zijn ondertekend.’

En artikel 96 voegt daar bij:

‘De internationale verdragen die zijn overeengekomen, vormen een integraal onderdeel wanneer zij officieel in Spanje zijn gepubliceerd. Haar artikelen kunnen alleen worden weggehaald, veranderd of afgesteld op een manier zoals beschreven in dezelfde verdragen of in overeenstemming met de algemene normen van het Internationaal Recht.’

Op 28 September 1976 ondertekende de Spaanse regering de twee genoemde convenanten van de VN. We herhalen wat het eerste artikel schrijft:
‘Alle volken hebben het recht op zelfbeschikking. Naar aanleiding van dit recht kunnen zij op vrije manier hun politieke status bepalen en ook hun sociale, culturele en economische ontwikkeling verzorgen.’

De ondertekening (welke hier is te vinden, ondertekend door Juan Carlos, welke zegt:

‘Ik ondersteun en bevestig alles wat hier staat en beloof er aan te voldoen, er op toe te zien dat er aan wordt voldaan en dat er nauwkeurig toezicht op wordt houden op alle onderdelen daarvan.’

Hier uit volgt dat Spanje verplicht is om aan het zelfbeschikkingsrecht te voldoen en dit recht te volgen. Zij kan niet aan de verplichtingen ontkomen die door de VN opgelegd zijn.

4. Catalonië is nooit onafhankelijk geweest. Het is een Autonoom gebied want dit was zo besloten in de Spaanse grondwet. Het heeft daarom geen historische rechten die ze zou kunnen toepassen.
Gelogen. De historische rechten van Catalonië staan boven iedere twijfel. Tot 1714 vormde Catalonië geen deel van wat nu Spanje is. De Catalaans-Aragonese kroon was een federale staat die gebieden van het Iberische schiereiland, de eilanden in de Middellandse zee inhielden. In 1714 werd Catalonië tegen haar wil, met geweld, bij Spanje gevoegd. Maar vanaf dat moment heeft zij vier keer de onafhankelijkheid uitgeroepen:
– tussen 1810 en 1812 was het Prinsendom volledig onafhankelijk en behield nauwe relaties met het Franse keizerrijk.
-In de maan Maart van 1873 riepen de provinciale staten van Barcelona de staat Catalonië uit, welke de vier provincies van het Prinsendom en de vier Baleaarse en Pitiüses eilanden omvatte. Deze staat werd geïntegreerd met de geboorte van de eerste republiek van Spanje.
-In 1931 en 1934 riep de Generalitat de Catalaanse republiek uit. Op 14 April 1931 deed Francesc Macià dit, enkele uren voordat Madrid de Spaanse republiek uitriep. Drie dagen later accepteerde Macià dat de Catalaanse republiek deel zou vormen van de Spaanse republiek. Lluís Companys riep de Catalaanse republiek uit op 6 Oktober 1934, welke door Spaans militair ingrijpen tenniet werd gedaan.

Maar het belangrijkste argument is dat het onmogelijk is dat de grondwet de oorzaak is dat Generalitat van Catalonië weer in ere werd hersteld. De Generalitat bestond reeds voordat de grondwet werd aangenomen.

De Generalitat werd weer opgericht door koninklijk besluit door het decreet 41/1977 op 4 Oktober (deze is hier te vinden) welke de legitimiteit van president Josep Tarradellas erkent, gekozen door de overheidsinstellingen van de republiek. De Spaanse grondwet werd pas op 29 December 1978 aangenomen. Toen werd het in de staatskrant (BOE) gepubliceerd. De Generalitat functioneerde toen reeds meer dan een jaar.

5. De onafhankelijkheid kan niet door een eenzijdig referendum worden verkregen. zonder instemming met de Spaanse staat.
Gelogen. Tussen 1905 en 1991 waren 52 entiteiten zoals Catalonië die een referendum over onafhankelijkheid hielden. Na 1991 zijn het er 53 meer die dit gedaan hebben. Dus in meer dan een eeuw hebben er 105 referenda over onafhankelijkheid plaats gevonden.

Van de 53 referenda na 1991 waren er 26 eenzijdig. Sinds 1991 zijn er wereldwijd 26 onafhankelijke staten bijgekomen, waarvan een overgrote meerderheid door eenzijdige referenda. Zeven van deze vormen nu deel van de Europese Unie: Kroatië, Slovenië, Estland, Letland. Litouwen en de Republiek Tsjechië. (Hier is een lijst met referenda over onafhankelijkheid te vinden.

Tot slot, als gevolg van de eenzijdige onafhankelijkheid van Kosovo, laat het Internationaal Hof van Justitie zien dat er geen enkel verbod bestaat die gebruikt kan worden om een eenzijdige onafhankelijkheidsverklaring tegen te houden.

1. Financiële blokkade

Afgelopen Vrijdag dreigde minister van financien Montoro met een maatregel dat binnen 48 uur na publicatie in het Staatsblad (BOE) alle bankrekeningen van de Catalaanse overheid, de Generalitat, geblokkeerd en overgenomen zouden worden door zijn ministerie. Dit zou dus een de facto volledige opheffing van het autonome gebied Catalonië betekenen, echter buiten grondswet artikel 155 om. Toepassing van artikel 155 vereist een politieke overeenstemming in de Senaat over de opheffing en geeft de president van het Autonome gebied de mogelijkheid om zich te kunnen verdedigen. Volgens het protocol van artikel 155 gaan daar gauw zo’n twee maanden over heen. De Spaanse regering van Rajoy probeert nu dus op een versnelde, niet wettelijk geregelde manier het autonome gebied Catalonië op te heffen. Het betreft de begrotingen met betrekking tot economische zaken, zoals landbouw, veeteelt, visserij, jeugdzaken, cultuur, sport, woning en sociale inkomens.

De leider van de socialistische partij PSOE, Pedro Sanchez, heeft vandaag bekend gemaakt dat hij nu ook steun zal geven aan de toepassing van artikel 155 van de grondwet.

De Catalaanse minister van financien, en tevens vicepresident, Oriol Junqueres, heeft een rechtszaak aangespannen tegen deze maatregel. Interventie zou een totale ineenstorting van de overheid betekenen als de Spaanse overheid de controle heeft over de salarissen en noemt dit onverantwoordelijk. Volgens Junqueres: “Zij misbruiken de begrotingswet voor financiële stabiliteit want toepassing van artikel 155 is te langdurig en heeft een politieke prijs. Wij passen een Internationaal recht toe en zij negeren zelfs hun eigen wetten”. Hij zegt dat de maatregel veel verder gaat dan de onafhankelijkheid van Catalonië, verder zelfs dan de democratie in het algemeen.

De bank die rekeningen in kwestie beheert, Caixa Bank, zei dat er nog geen enkele actie door de Spaanse regering is ondernomen en bestuderen met hun juristen of zo’n interventie sowieso mogelijk is. De Europese regelgevingen met betrekking tot geldwitwasserij en de sociale diensten maken een dergelijke interventie waarschijnlijk onmogelijk. Tot nogtoe is er niets conctreets gebeurd.

2. In beslag genomen campagnemateriaal.
De Guaria Civil heeft bij een drukkerij in totaal 1,3 miljoen verkiezingspamfletten en folders met betrekking tot het referendum in beslag genomen. Het zijn pamfletten van de Generalitat en van de politieke groepering La CUP. Vol trots presenteren zij de in beslag genomen ‘staatsgevaarlijke’ papieren, als ware het drugs, wapens, gestolen goederen of wat dan ook van dien aard.

Naast de inbeslagname van pamfletten, worden her en der in het land (vaak zelfgemaakte) pamfletten opgehangen. De campagneactiviteiten, zoals het uitdelen van folders aan het publiek en van verkiezingsmeetings gingen afgelopen weekend doorgaans gewoon door, met een enkele meeting daarvan uitgezonderd die door de gemeentepolitie werd onderbroken.

Vandaag over 14 dagen zal het referendum over de onafhankelijkheid van Catalonië plaatsvinden. Erg interessant is het interview dat Vilaweb heeft gehad met de Catalaanse president Carles Puigdemont (in het Engels).

Censuur: ontwijking en de (internationale) reacties

De rechter heeft bevolen om de websites ref1oct.cat, ref1oct.eu, referendum.es, referendum.cat, referendumoctubre1.com, referendum.ws, referendumoctubre1.cat, referendumoct1.cat, 1octreferendum.cat en garanties.cat te sluiten. Deze zijn van de Catalaanse regering, de Generalitat, of van de politieke partijen die het referendum willen houden. Deze websites worden door de telefoon-en Internetdiensten Vodafone en Telefonica geblokkeerd. Eerder waren de officiële websites http://garanties.cat al door de Guardia Civil, in opdracht van de openbaar hoofdaanklager, uit de lucht gehaald. Als reactie maakte de Generalitat een nieuw domein aan en met de Internetservers in Luxemburg. De blokkering door Vodafone en Telefonica kan volgens de Generalitat worden ontweken door gebruik te maken van proxyservers. Zij noemt vervolgens http://hide.me.es/proxy, http://proxysite.com en http://hidester.com die hiervoor kunnen worden gebruikt. Ook heeft de Generalitat de officiële Twitter account @ref1oct geopend om de censuur te ontwijken. De Internetprovider Parlem (Laten wij praten), daarentegen, heeft toegezegd dat zij geen enkele beperking zal opleggen voor de toegang tot het Internet.

De Nationale Ombudsman in Catalonië, Rafael Ribó, heeft in een brief naar de Raad van de Europese Unie, het Europees Bureau van fundamentele mensenrechten, de Europese Verdediger van het Volk en de Europese Ombudsman zijn verontrusting geuit over de maatregelen die de Spaanse overheid verricht om het referendum in Catalonië te voorkomen. Hij noemt de maatregelen grove schendingen van het recht op vrijheid en de fundamentele mensenrechten.

In Madrid was toestemming gevraagd voor het houden van een bijeenkomst over zelfbeschikking. De burgermeester verleende toestemming om deze in een ruimte van de gemeente te houden. De rechter verbood de bijeenkomst echter omdat zij te maken zou kunnen hebben met het referendum in Catalonië. De bijeenkomst moest daarom uitwijken naar een andere, kleinere privé zaal. De opkomst was echter dusdanig groot dat veel mensen buiten moesten blijven. Ook in de rest van Spanje begint men de ogen te openen door wat voor soort regiem het land bestuurd wordt.

De Schotse regering stuurt een brief naar Rajoy dat Catalonië het recht op zelfbeschikking heeft en dat hij dit recht moet respecteren. Zij vraagt in de brief om met de Catalanen aan de onderhandelingstafel te gaan zitten in plaats de juridische macht te gebruiken om het referendum tegen te houden.

1. De protestmanifestatie van de 712 burgermeesters

Vandaag vond de manifestatie plaats van de 712 burgermeesters die voor de onafhankelijkheid zijn en voor de openbaar aanklager zich moeten verantwoorden omdat zij in hun dorp of stad ruimte beschikbaar stellen als stemlokaal. Veel van hen, zo’n 300, kwamen naar het Plaça Sant Jaume in Barcelona, voor het stadhuis aan de ene kant en het paleis van de Catalaanse regering, de Generalitat, aan de aan andere kant. Als symbool draagt iedere Catalaanse burgemeester een houten stok bij offiële gelegenheden. Zwaaiend met hun burgermeesterstokken riepen zij, eenmaal binnen in het paleis “Wij zullen stemmen” en “Onafhankelijkheid”. Buiten, op de Plaça, stond het vol met aanhangers van het referendum.

Bron: Vilaweb, ARA, El Nacional

2. Blokkering door post en Internetproviders
Het Spaanse postbedrijf (Coreos) kreeg opdracht om geen materiaal door te sturen dat verband houdt met het referendum. Iedere activiteit wat het referendum betreft is verboden sinds de opschorting door het Constitutioneel Hof van de referendumwet. Dat was op 7 September, de dag nadat de wet in het Catalaanse Parlement werd geaccepteerd. De Catalaanse cultuurvereniging en een van de motoren achter de onafhankelijkheid, Omnium Cultural, verstuurde voor 6 September haar maandelijkse krant met daar bijgevoegd een vlag voor democratie, refererend naar het referendum. Deze krant is bij velen niet in de brievenbus aangekomen. De verdenking is dat het Spaanse postbedrijf de verspreiding reeds geblokkeerd heeft voordat het verbod in werking trad.

De telefoon-en Internetbedrijven Movistar en Telefonica beperken de toegang voor hun klanten naar de informatie site van de Generalitat ref1oct.eu. De site was al uitgeweken naar een .eu domein en de server staat in Luxemburg. Nu wordt de site van binnen uit door Internetproviders geblokkeerd. Censuur op zijn Chinees, dus. Een mogelijke oplossing biedt het navigeren met Mozilla-TOR.

Nog 16 dagen voor het referendum.

1. De brief naar de koning (en Rajoy)

President Puigdemont, vicepresident Oriol Junqueres, de presidente van het Parlement, Carme Forcadell, en de burgemeesteres van Barcelona, Ada Colau, hebben vanochtend gezamenlijk een brief gestuurd naar koning Filip VI en president Rajoy waarin zij nogmaals aanbieden om rond de tafel te gaan zitten om een oplossing te zoeken voor het politieke conflikt tussen Spanje en Catalonië. Zij zeggen dat het overgrote deel van de Catalanen het probleem wensen op te lossen via een referendum. Zij vragen daarom om een open dialoog zonder voorwaarden vooraf. Ook schrijven zij in de brief dat de staat een aanval van onderdrukking is begonnen waarin de vrijheid van meningsuiting wordt beperkt.

Dezelfde ochtend vond in Madrid de wekelijkse persconferentie plaats na de gehouden ministerraad van de regering Rajoy. De regeringswoordvoerder zei dat de regering de brief nog niet ontvangen had. Maar hij noemde het voorstel sarcastisch. Daaruit kan worden afgeleid dat de Spaanse overheden doorgaan met hun politiek van vervolgingen en onderdrukkingen en iedere dialoog afwijzen.

2. Financiële interventie

Ook de Spaanse minister van belastingen, Montoro, was aanwezig op deze persconferentie. Ter controle van het Catalaanse begrotingstekort, deze bedroeg in Juni 0,87% van BNP, moeten de Catalaanse ministeries sinds geruime tijd maandelijks hun uitgaven getailleerd aan het Spaanse ministerie van financien melden. In Augustus eiste Montoro van de Catalaanse overheden om deze rapportages wekelijks te doen. Dit, om te voorkomen dat er ook maar een enkele Euro aan stembussen en het drukken van stembriefjes zou worden besteed. Met de referendumwet in de hand, die boven alle Spaanse wetten staat om het referendum te garanderen, liet de Catalaanse vicepresident en tevens minister van de Catalaanse financien, Junqueres, weten dat hij stopt met de wekelijkse financiële rapportages omdat deze om politieke redenen werden opgelegd en niet vanwege het begrotingstekort. De maandelijkse rapportages gaan wel gewoon door. Naar aanleiding van de weigering van de wekelijkse rapportages liet Montoro in de persconferentie weten dat er geen geld meer naar de Generalitat wordt uitgekeerd. De lonen van de Catalaanse ambtenaren, onderwijskosten, gezondheidszorg en sociale diensten en andere kosten die onder de verantwoordelijkheid van de Catalaanse overheid vallen, zal zijn ministerie vanaf dit moment zelf uitbetalen. Montoro bied Puigdemont aan om dit in goede orde te laten verlopen, maar deze moet binnen 48 uur een door Montoro aangeboden  overeenkomst tekenen. Zoniet, dan zullen de bankrekeningen van de Catalaanse overheden de facto in beslag worden genomen. Het gaat om 1,4 miljard Euro per maand. De Generalitat heeft dan nog 250 miljoen Euro in eigen beheer waarover ze gedetailleerd over moet rapporteren. De Generalitat van Catalonië is over twee dagen dus volledig financieel geïntervenieerd. Niet vanwege financieel wangedrag of een te hoog begrotingstekort, maar om politieke redenen. De Catalaanse staatssecretaris van financiën noemt dit een toepassing van grondwetsartikel 155 via de achterdeur: de opheffing van een Autonoom gebied, maar zonder toestemming van de Senaat en de mogelijkheid van weerwoord door haar president, zoals de grondwet voorschrijft.

3. Vervolgingen

De openbaar aanklager heeft, naast de Catalaanse politie, ook alle gemeentepolitiecorpsen opgelegd dat zij op zoek moeten gaan naar stembriefjes en stembussen en deze in beslag moeten nemen. Iedere actie, zoals verkiezingscampagnes, moeten worden tegengehouden of stopgezet. Naar aanleiding hiervan werd vandaag campagnebijeenkomst in de plaats Vitoria door de lokale politie afgebroken. Het viel vandaag de website van de grootste politieke groep in het Parlement en tevens regeringspartij, JxSi, te beurt die door de Guardia Civil werd gesloten. Origineel was de site te vinden op http://garanties.cat, maar deze is inmiddels uitgeweken naar https://garantiespelreferendum.com/.

Omdat de ‘Spaanse eenheid’, zoals vastgelegd in de heilige steen van de grondwetten, een hogere prioriteit heeft dan het zoeken naar dieven, corrupten en terroristen, heeft de Guardia Civil vandaag huiszoekingen gedaan in drie andere drukkerijen naar stembriefjes en ander gevaarlijk materiaal dat in verband zou kunnen staan met het referendum. Het zou om te lachen zijn als het niveau voor terrorismegevaar niet op 4 zou staan en zoveel mankracht aan deze onzin zou worden verspilt. Barcelona en Cambrills hebben onlangs 14 doden moeten betreuren welke door het misfunctioneren van de politiecorpsen misschien hadden kunnen worden voorkomen.

4. Aanval op de persvrijheid

Ook heeft de Guardia Civil een bezoek gebracht aan de Catalaanse kranten d’El Punt Avui, Vilaweb, Racó català, El Nacional en Nació Digital en hen opgedragen geen propaganda voor het referendum te publiceren, met het risico op juridische vervolging indien geen gehoor aan de order wordt geven. De Internetkrant Vilaweb heeft te kennen gegeven dat de fundamentele rechten, met name de vrijheid van meningsuiting en het recht op informatie, bij haar voorop staat. De verkiezingsspot van de Generalitat is te vinden op haar website (in het Catalaans).

5. Lokale en internationale reacties

Internationaal blijven de Spaanse represaillemaatregelen niet onopgemerkt. Vandaag protesteerden parlementariërs van zeven Deense politieke partijen in een brief tegen de Spaanse onderdrukking van het referendum. Amnestie International heeft melding gemaakt van het verbod door de rechter op een culturele vergadering ‘Recht op zelfbeschikking’ die in Madrid zou worden gehouden. ‘De titel associeerd naar het referendum in Catalonië”, aldus de rechter.

President Carles Puigdemont heeft vanavond gezegd dat Spanje een verkapte staat van beleg aan het uitvoeren is. Zij durft dit echter niet openlijk en officieel te doen. “De staat is het noorden kwijt en binnenkort verliest zij het ook noordwesten”, zei hij ironisch.

Tot slot wil ik graag vermelden dat vandaag de eerste sneeuw in de Pyreneeën is gevallen. In Andorra speelden kinderen in een pak van zo’n 20 centimeter dik.

Met de start van de campagne vandaag is het aftellen voor het referendum begonnen. Over 17 dagen vind het referendum plaats.

1. Start van de campagne voor Sí

Vanavond heeft de meeting voor de de start van de verkiezingscampagne ‘Sí’ in het sportpaleis Tarraco Arena in de stad Tarragona plaatsgevonden. De openbaar aanklager had vooraf laten weten dat de meeting illegaal is, daar de referendumwet is opgeschort, volgens de Spaanse legaliteit, en dus geen enkele actie met betrekking tot het referendum mag ondernomen. Op de meeting waren president Carles Puigdemont, vicepresident Junqueres, de ministers en het parlementsbestuur met de presidente van het Parlement Carme Forcadell. Kortom alle hooggeplaatsten c.q. aangeklaagden waren aanwezig op deze ‘illegale’ meeting. Dit is dus een directe uitdaging naar de Spaanse justitie, daar geen gehoor werd gegeven aan het verbod van de meeting. De arena was met 8000 aanwezigen overvol en niet iedereen kon naar binnen. Een groot succes voor de onafhankelijkheidsbeweging, dus.

2. Bedreigingen en vervolgingen

De ontwikkelingen gaan nu erg snel. Bijna ieder uur gebeurd er wel iets bijzonders. Het blijft regenenen van rechtsvervolgingen, bedreigingen en het sluiten van zogenaamde illegale websites. Vandaag waren de websites van de vereniging van gemeenten voor onafhankelijkheid (AMI) en de vereniging van Catalaanse gemeenten (ACM) aan de beurt om te worden gesloten in opdracht van de openbaar aanklager . De presidente van AMI (en burgemeester van Vilanova i Geltrú), Neus Lloveras, en de president van ACM, Miquel Buch, worden in staat van beschuldiging gesteld omdat zij hun activiteiten rond het referendum niet zijn gestopt. Ook wordt gemeld dat gemeenteambtenaren door de delegatie van de Spaanse regering in Catalonië telefonisch worden bedreigd indien zij aan het referendum meehelpen. In totaal zijn er momenteel ongeveer 60.000 personen in het vizier van de openbaar aanklager in verband met het referendum: president Carles Puigdemont, de vicepresident en 12 ministers, het parlementsbestuur (4) en ambtenaren van het parlement (4), 61 hoge ambtenaren van de Generalitat, 6 leden van de kiescommissie, 712 burgermeesters, 18.000 leden van de kieslokalen en 40.000 vrijwillige medewerkers. (bron: ARA.cat, 14 September). Zoals wel eens gezegd wordt: als er 1 of 10 mensen tegen een wet in gaan, hebben zij een probleem met justitie. Gaan er echter 100 of 1000 tegen een wet in, dan heeft justitie een probleem.

3. Internationale pers reacties

Het lijkt er op dat de partij van de Catalanen aan de winnende hand begint te komen. Nadat de meer dan 700 burgemeesters die voor het referendum zijn, door de openbaar aanklager worden opgeroepen voor verhoor, begint ook de internationale pers haar staart te roeren. Alhoewel zij gewend is dergelijke berichten van hun correspondenten uit Turkije te ontvangen, had de internationale pers niet verwacht ook van hun correspondenten in Madrid en Barcelona te horen over gerechtelijke vervolgingen van politici, TV- en radio directeuren en van het sluiten van websites. De New York Times, Financial Times, Süd-Deutsche Zeitung zijn enkele voorbeelden die president Mariano Rajoy aanwijzen als de oorzaak van het conflict. Ook in Brussel begint men zich de wenkbrouwen op te trekken.

4. Barcelona opent stemlokalen

Zoals eerder gezegd is Barcelona met haar 2,5 miljoen inwoners een sleutel in de verkiezing op 1 Oktober. Als deze inwoners op de meest normale en bekende manier hun stem kunnen uitbrengen, zou dat een groot verschil kunnen maken in de opkomst. President Puigdemont heeft gezegd dat de Generalitat ruimtes heeft om te gebruiken als stemlokalen indien de burgemeesters niet willen meewerken. Tot nu toe heeft de burgermeesteres van Barcelona, Ada Colau, geen toezeggingen gedaan, maar vandaag heeft Puigdemont een akoord kunnen maken met Colau over de stemlokalen. Eindelijk, het werd hoog tijd.

Er kwamen vandaag twee belangrijke berichten vanuit het buitenland.

5. Verklaringen internationale politiek

De woordvoerster van het Staatsdepartement van de Verenigde Staten van Amerika noemt het referendum van Catalonië een Spaans interne aangelegenheid waarin ze zich niet wil mengen. Zij zei ook: “We werken samen met de regering of de groep die het referendum wint”. Dit is dus een impliciete stap op weg naar de erkenning van een onafhankelijke staat Catalonië, iets wat we nog nooit vanuit de buitenlandse politiek gehoord hebben.

De president van de Europese Commissie, Jean-Claude Juncker, zei dat het resultaat van het referendum in Catalonië zal worden gerespecteerd. Dit is ook een zeer grote stap in de goede richting. Tot nu toe heeft de Commissie het conflict als een interne aangelegenheid gezien en wilde zich verder er niet over uitspreken, ware het niet in het voordeel van de bevriende EU lidstaat Spanje [1]. Juncker impliceert hiermee dus dat het legitiem is voor de Catalanen om een referendum te houden. Hij zei ook dat de eventuele nieuwe Catalaanse staat dan wel geheel opnieuw de procedures door moet gaan om weer lid van de EU te kunnen worden. Alsof Catalonië niet nu, als deel van Spanje, reeds aan alle EU voorwaarden voldoen. Maar misschien dat Catalonië helemaal geen zin meer heeft in de EU. Er zijn andere manieren, zoals de EFTA. Landen als Zwitserland en Noorwegen lijken me niet minder ongelukkig. Maar dat is mijn persoonlijke mening.

[1] Zoals de valse vertaling naar het Spaans van de verklaring van de Europese Commissie over EU lidmaatschap van een onafhankelijk Catalonië. Dit vond vlak voor de Catalaanse verkiezingen in september 2015 plaats. Er was toen een complete paragraaf bijgevoegd, vergeleken met de originele Engelse verklaring. De vervalste Spaanse verklaring werd gebruikt in een TV debat door de Spaanse minister van buitenlandse zaken, Margállo, met de huidige Catalaanse vicepresident Junqueres. De zaak is nooit door de EU onderzocht, met het excuus dat het onmogelijk is om met 40.000 EU ambtenaren de dader te vinden. Vilaweb kon echter aan de hand van het Word document achterhalen op welk computersysteem de verandering was aangebracht.

In het algemeen heerst de indruk dat er paniek heerst in Madrid. De Spaanse regering handelt weinig georganiseerd en gaat meer ad hoc te werk om het referendum tegen te houden. De Openbaar hoofdaanklager en het Constitutionele Hof (TC) draaien overuren: het blijft regenenen van rechtsvervolgingen, bedreigingen en het sluiten van zogenaamde illegale Websites.

De oorzaak van de paniek in Madrid kan als volgt worden uitgelegd. Naar aanleiding van het populair consult in Catalonië op 9 November in 2014, en dus de gigantische mislukking van Rajoy om deze tegen te houden, veranderde de Spaanse regering in 2015 het reglement van het TC. Tot dan toe oordeelde het TC over wetten, ingediend door een Autonoom gebied of de Centrale overheid, die ongrondwettelijk zouden zijn. Wanneer aangifte van een wet wordt gedaan door de Spaanse regering, wordt de wet automatisch opgeschort (en kan dus niet worden uitgevoerd), en moet het TC binnen 5 maanden een definitieve uitspraak doen. Met ingang van 2015 kan het TC ook politici per direct uit hun functie ontheffen wanneer zij de wet gewoon blijven uitvoeren. De afgezette politici hebben hier geen mogelijkheid op een verdediging, zoals het in een rechtsstaat hoort. Deze regelgeving is heftig bekritiseerd door de Raad van Venetië. Het TC accepteerde deze nieuwe regelgeving, maar niet unaniem. Waaruit geconcludeerd kan worden dat de nieuwe regelgeving tegen haar eigen zin in ging.

Met het nieuwe reglement van het TC hoopte Rajoy het referendum van 1 Oktober tegen te houden. Zijn regering diende op 7 September de referendumwet in bij het TC en een zaak tegen de presidente van het Catalaanse Parlement, Carme Forcadell, omdat zij geen gehoor zou hebben gegeven aan het TC om ieder debat in het Catalaans Parlement over een onafhankelijk Catalonië tegen te houden. Het TC accepteerde de aangifte van de referendumwet, maar verwees de zaak van Forcadell door naar het Hooggerechtshof. Met als het ware het TC wilde niet door Rajoy worden gebruikt om op versnelde manier de Catalaanse politici uit hun functie te zetten. De zaken die door het Hooggerechtshof in behandeling worden genomen, nemen doorgaans maanden in beslag. Veel te lang dus om het referendum van 1 Oktober te stoppen. Dit is de reden waarom er nu paniek heerst bij de tegenspeler in Madrid.

1. Internationale waarnemers

Ondanks de opschortingen van de referendumwet door het Constitutioneel hof, alle waarschuwingen, bedreigingen en gerechtelijke aanklachten heeft de Catalaanse regering, de Generalitat, de nodige stappen gezet voor het houden van het referendum. Zij heeft internationale waarnemers gevraagd om het referendum op 1 Oktober te controleren op een orderlijk verloop. De eerste groep internationale waarnemers zijn inmiddels officieel aangesteld door de Kiescommissie en zij is reeds begonnen met haar werk. Het hoofd van deze groep is de Nederlandse ambassadeur Daan W. Everts. Deze heeft onder andere de missies van de Europese Unie in Kroatië en Bosnie geleid en is gespecialiseerd in het organiseren van verkiezingen. Everts heeft ervaring met onafhankelijkheidsprocessen en heeft geholpen met allerlei onderhandelingen over conflicten over de gehele wereld. Sinds 2008 leid hij waarnemers voor verkiezingen van de OSCE op diverse continenten. Ook zijn er waarnemers uit Frankrijk, Groot Brittanie, Verenigde Staten van Amerika en Polen.

2. In het Spaanse Congres
de woordvoerder van ERC, Gabriel Rufián, staat er om bekend dat hij soms bijzonder goed uit de hoek kan komen. Tijdens het debat vandaag in het Spaanse Congres heeft hij een computerprinter aan de vicepresidente Soraya Saenz de Santamaría laten zien. “Kijk, dit is wat u vervolgt. Dit is geen misdaad. Maakt u zich niet bezorgd, het is een eenvoudige republieke Samsung. Het is niet gevaarlijker dan een Epson of een HP. Het drukt beslist geen 500 Euro biljetten af want het is een zwart-wit printer.”

Rufián vraagt de regering om haar belachelijk gedrag achter zich te laten en dat ze zich gaan bezig houden met de ‘Nee’ campagne, als ze werkelijk interesse hebben dat Catalonië zich niet van Spanje zal afscheiden. “Laat u de printers met rust. Vervolgt u corrupten en dieven”, zei hij.

Aan het eind van zijn betoog heeft hij bekend: “Mevrouw de vicepresidente, ik heb een stembriefje, maar neemt u mij niet gevangen. Ik zweer u dat het voor eigen gebruik is. Tot ziens bij de stembussen”.

3. In het Europarlement
Het Europarlement houdt vandaag haar debat over de toestand van Europa. De Catalaanse volksvertegenwoordiger in het Europese parlement Josep-Maria Terricabras heeft naar de Europese Commissie opgemerkt dat ‘zij geen woord heeft gerept over de situatie in Spanje en het referendum in Catalonië’ in haar toespraak over de toestand van de Unie. “Ik vraag u niet dat u zich uitspreekt over de onafhankelijkheid, maar dat u er over nadenkt”. zei Terricabras.

Gedurende zijn korte toespraak legt hij uit: “Honderdduizenden Catalanen vragen om een referendum zoals Schotland. De Spaanse regering heeft er met geen woord over willen praten en het Catalaanse parlement heeft de referendumwet aangenomen”, zei hij. Vervolgens heeft hij vermeld dat de staat beantwoord met bedreigingen naar de Catalaanse regering en naar meer dan 1000 mensen met een openbare functie en naar de media opdat ze niet over het referendum praten of enige actie ondernemen. Hij heeft de Europese Commissie gevraagd waarom zij niets gedaan heeft om de vrijheid van meningsuiting te garanderen.

4. Het antwoord van Rajoy
Het komt er in het kort op neer dat er “niet onderhandeld kan worden over iets dat bewezen illegaal is”, als antwoord op de aanbieding van Puigdemont om te onderhandelen tot de laatste minuut. Hij blijft er bij dat het referendum niet wordt uitgevoerd. “In Spanje volbrengt men de wet, want het is een democratie.” En: “Er is in de gehele wereld geen enkele regering die een dergelijk referendum zou accepteren”. Hij waarschuwt dat: “de openbaar aanklagers, rechters en de Spaanse regering altijd handelen volgens de legaliteit”.

Blijkbaar is Rajoy niet zo zeker van zijn zaak. Want hij vraagt de Catalanen om niet te gaan stemmen en niet op te dagen als ze worden opgeroepen als beheerder van een stemlokaal of stembus. “Het referendum is illegaal en het is daarom een misdaad om er aan mee te werken.”

5. Campagne
Morgen begint officieel de verkiezingscampagne voor het referendum. De president en zijn gevolg zullen bij de meeting aanwezig zijn. Dit zal dan het eerste duidelijke signaal naar Madrid zijn dat men zich niets van de verboden aantrekt.

6. Een nieuwe site van de Generalitat
De officiële website voor het referendum, https://www.referendum.cat/, is vanmiddag door de Guardia Civil op last van de rechter gesloten. President Carles Puigdemont meld via twitter dat er twee nieuwe zijn geopend: http://www.ref1oct.cat/ en http://www.ref1oct.eu/, waarvan de laatste in Luxemburg huist om moeilijk bereikbaar te maken voor de Spaanse lange arm.

7. De oproep van de burgemeesters door de openbaar hoofdaanklager.
De 712 burgemeesters die voor het referendum zijn en lokalen in hun gemeenten beschikbaar stellen als stemlokaal, worden door de openbaar hoofdaanklager opgeroepen om een verklaring af te leggen. Indien zij niet uit zichzelf op komen dagen, zullen zij worden gearresteerd. Voor deze taak wijst de openbaar hoofdaanklager de Mossos d’Esquadra aan. De burgermeesters hebben massaal een protestmanifestatie aangekondigd voor komende Zaterdag in Barcelona. Tientallen burgermeesters hebben aangekondigd geen gehoor aan de oproep van de openbaar aanklager te geven. “Ze weten me wel te vinden”, is hun commentaar. De burgermeester van Solsona, David Rodriguez, heeft een gezamelijke overeenkomst tussen de burgemeesters voorgesteld. Het bericht heeft inmiddels de internationale pers, de New York Times om precies te zijn, gehaald.

Vroeg of laat begaat Spanje de fatale zonde. Eerder vroeg dan laat. Dan zal de Europese Unie ingrijpen met artikel 7, waarin de Spaanse staat wordt geïntervenieerd. Dit is slechts een enkele keer gebeurd: in Polen toen het Constitiutionele hof werd misbruikt voor politieke doeleinden.

Joffre Llombart

Catalonië is een land waar haar Parlement een wet aanneemt voor een bankbelasting voor de rijken en het Constitutioneel gerechtshof annuleert dit.

Catalonië is een land waar haar Parlement de burgers beschermt die bedrogen zijn met hypotheken of aandelen en het Constitutioneel gerechtshof annuleert dit.

Catalonië is een land waar haar Parlement garandeert dat haar arme burgers licht, water en gas hebben gedurende de koude wintermaanden en het Constitutioneel gerechtshof annuleert dit.

Catalonië is een land waar haar Parlement een belastingwet aanneemt voor ieder leeg apartement om aan sociale woningen te besteden en het Constitutioneel gerechtshof annuleert dit.

Catalonië is een land waar haar Parlement politieke regels aanneemt voor gelijkheid tussen vrouw en man en het Constitutioneel gerechtshof annuleert dit.

Catalonië is een land waar haar Parlement zegt dat de Catalaanse taal op school de voertaal is en het Constitutioneel gerechtshof annuleert dit.

Catalonië is een land waar haar Parlement een belasting heft voor nucleaire centrales om deze te besteden aan milieuzorg en het Constitutioneel gerechtshof annuleert dit.

Catalonië is een land waar haar Parlement fracking op haar territorium verbiedt en het Constitutioneel gerechtshof annuleert dit.

Catalonië is een land waar haar Parlement een belastingwet aanneemt voor Internetproviders om dit geld aan cultuur te besteden en het Constitutioneel gerechtshof annuleert dit.

Catalonië is een land waar haar Parlement verbiedt om stierengevechten te houden en het Constitutioneel gerechtshof annuleert dit.

Deze samenvatting kan in twee minuten gelezen worden. Maar de lijst, die drie keer langer zou kunnen zijn, is gegroeid met de jaren.

Er ontbreken de universiteitsbeurzen, de infrastructuur van personentreinen, de autokentekens, de sluitingswet voor winkels en een honderdtal overheidstaken meer waarin duidelijk blijkt dat, ondanks een Parlementaire meerderheid, wanneer het puntje bij het paaltje komt, waardeloos zijn want Madrid heeft altijd het laatste woord.

Na 38 jaar Grondwet en het begin van een zogenaamde decentralisatie laten de gerechtelijke uitspraken door de tijd heen ons duidelijk de manier van doen zien: men hevelt overheidstaken over naar een Autonoom Gebied, deze voert het uit. Maar als de centrale overheid de wet niet aanstaat, een van de twee: of het Constitutioneel gerechtshof annuleert de wet of men schrijft een Spaanse wet welke, volgens de Grondwet, een hogere rangschikking heeft dan die van het Autonome Gebied zodat deze wordt geannuleerd.

En wanneer je je afvraagt of het zinvol is om in zo’n staat door te gaan, komt uit dat ook deze vraag verboden is. Net zoals het verboden is, met het risico op gevangenisstraf, een Parlementair debat te voeren over hoe een staat er uit zou kunnen zien die niet zoveel verbied.

Dat is ook verboden.

En op deze manier, van verbod naar verbod, zijn er iedere keer meer mensen die, in plaats zich de verboden vraag te vragen, een antwoord beginnen te geven. Zonder dat iemand hen heeft gevraagd waarom dit verboden is.

En wat als je een overtuigend antwoord hebt op een vraag die verboden is? Dan is er geen tribunaal meer die het annuleert.

Bron: Vilaweb

De partij is nu in volle gang. De Spaanse regering klaagt alles aan wat los en vast zit. Vanochtend, 12 September, de dag na de nationale feestdag, de Diada, valt er een regen van gerechtelijke beschuldigingen en bedreigingen. Het Constitutioneel Hof (TC) heeft vanochtend de juridische overgangs-en oprichtingswet opgeschort. De Catalaanse regering (Generalitat), het parlementsbestuur, de directeur van de publieke omroep TV3 en de burgemeesters hebben van het Hooggerechtshof een waarschuwingsbrief ontvangen. In totaal zijn meer dan duizend mensen met een openbare functie aangeschreven.

de openbaar aanklager beschuldigd de Generalitat van wettelijke ongehoorzaamheid, machtsmisbruik en misbruik van overheidsgeld. Voor het laatste kunnen de Catalaanse president en zijn ministers gevangenisstraf krijgen.

De leden van het parlementsbestuur welke van de onafhankelijkheidspartijen zijn, worden gewaarschuwd dat ze ieder initiatief met betrekking tot de opgeschorte wetten moeten tegenhouden. Het Catalaans Hooggerechtshof informeert ook dat zij de aanklacht van de openbaar aanklager hebben ontvangen. De beschuldigden zijn de presidente van het Catalaanse parlement, Carme Forcadell (zij heeft nu drie aanklachten tegen haar lopen), Lluis Guino, Anna Simo, Ramona Barrufet en Joan Josep Nuet.

Het Catalaans Hooggerechtshof waarschuwt de directeur van TV3, Vicent Sanchis, dat indien hij meewerkt aan de voorbereiding of de organisatie van het referendum, hij strafbaar kan worden vervolgt. De Catalaanse TV heeft de officiele aankondiging van de Generalitat die oproept om te gaan stemmen voor het referendum, gewoon door laten gaan nadat zij deze waarschuwing ontvangen had.

Een ander front zijn de burgemeesters die hebben laten blijken dat zij lokalen aan de Generalitat beschikbaar stellen voor het stemmen op 1 Oktober. De delegatie van de Spaanse regering is reeds begonnen met het versturen van de waarschuwingen. Enkele burgemeesters hebben de waarschuwing verscheurd of hebben de beambten van de rechtbank geminacht en gezegd dat ze hun verplichting naar de Generalitat gewoon door zetten.

De opperfiscaal heeft Josep Lluís Trapero, het hoofd van de Mossos d’Esquadra, bij zich geroepen en opgedragen dat het Catalaans politiecorps moet samenwerken met de Nationale Politie en de Guardia Civil bij de zoektocht naar stembriefjes en stembussen en welk ander materiaal dan ook dat betrekking heeft tot het referendum en dit materiaal in beslag moet nemen.

Het TC heeft de aanklacht geaccepteerd die was ingedient door de Spaanse regerering over het ongrondwettelijk laten verklaren van de juridische overgangs-en oprichtingswet en de Catalaanse belastingwet. Het TC kan juridisch gezien de overgangswet niet opschorten, daar deze wet reeds onder de Catalaanse legaliteit valt. De belastingwet kan zij wel opschorten omdat deze nog onder de Spaanse wetgeving valt.